MİRAS 7 +18 (Sezon Finali- Devam edecek.)

Hoşça kal Portekiz..

Keyifli okumalar aşklarımm..
Çok seviyorum sizi.. fazlaca.. <3

ZEUS KATİPOĞLU

Kapalı tuttuğu gözleri ile, Ciğerlerine dolan rutubet kokusu, midesinde bulantı hissi oluşturuyordu.

Üzerine verdikleri kirli pike ile öylece uzanıyordu , ısınmaya bile çalışmıyordu, böyle bir eylemin , bu boş odada bir işe yaramayacağından çok emindi..

Kafasında ki düşünceler ile, öylece bu küçücük alanda sıkışıp kalmıştı, Amcası şimdiye gelmiş olmalıydı..
Ama her hangi bir hareketlilik yoktu, peki Patronu neredeydi, sonuçta onun için girmişti bunca tehlikeye..

Şimdiye içerdeki adamlarına haber gönderip, Zeus'u çıkarması gerekmez miydi..

Anlaşılan işler hiç de sandığı gibi gitmiyordu..
Midesini bulandıran bir sürü şey vardı, rutubet kokusu dışında, bir çok ufak ayrıntı..

Duyduğu ayak sesleri ile, yavaşça araladı gözlerini, giderek yaklaşan konuşmalar, net olmasa da, gelenin Amcası Cem Flayto olduğundan çok emindi..

Açılan kilit sesi ile , memnuniyetsiz ses tonu öylece çarpıyordu kulaklarına..

"Oğlum sen nasıl bir vakasın Lan?!" Sesindeki öfke , Zeus'u güldürdüğünde .. Cem flayto konuşmaya devam etti..

"Oğlum Sen şiddet bağımlısımısım?! Böyle şey olurmu ya! Olurmu ,orman mı lan burası." Cemin yüksek sesi, Zeusun gülmemek için birbirine bastırdığı dudaklara sebep olurken, yavaşça kalktı yattığı yataktan..

"Daha normal yollarla karşılaşamayacak mıyız Lan biz?"
Cemin sesinde ki , Babacan öfke, Zeus'u sinirlendirmiyordu aksine, hoşuna gidiyordu bile denebilir..

O hep böyle bir çocuktu, her sıkıntıya balıklama atlar, bütün belaları mıknatıs gibi üzerine çekerdi.. Cemde bu duruma alışkındı aslında ama, Bir gün ' Zeusun kendine bir zarar vermesinden korkuyordu..

"Bir dahakine daha sağlıklı bir karşılaşma olacak .." dedi Zeus  Munzur bir sesle..

"Düş önüme." baba nidasıyla çıkan sert ses, bakışlarını başıyla beraber yere eğmesine neden olurken, takıldı Amcasının peşine.

Peş peşe ilerledikleri, Gri koridorda, omuzunu sıkan sert elle, dikkatini ileriye verdi.

Halası koridorun sonunda, kızgın bir ifade ile onu bekliyordu.

Yeniden Yüzünde yayılan Pişkin gülüşle göz kırptı ona doğru..

"Oğlum.. sen ne zaman akıllanacaksın!" dedi Asena Katipoğlu.

Bir gün kendine geri dönülmez zararlar vermesinden korkuyordu, Zeus onun için sadece bir yeğen değildi, oğluydu aynı zamanda..
Abisinin ve Yengesinin emanetiydi..

"Bilmiyorum.." dedi buruk bir gülümseme ile, aldığı bu azarlayıcı tavır, onda Anne hissi uyandırıyordu, düşündü..
Acaba Annesi veya Babası şuan burada olsaydı, onlarda böyle mi tepki verirlerdi.. bunu hiç bir zaman bilemeyecek olmanın burukluğu içini sardığında, yanlarına hızla gelen Tolga , gülen gözleriyle ona doğru gelip, sıkıca sarıldı.

"Çıkabiliriz.." dedi geri çekilmeden önce sırtını pat patlayarak..

"Hallettin mi?"

konuşan Cem Flaytoydu, Oğluna bakarak sorulmuş bir soruydu bu..

"Hallettim Baba, ama bir sonraki vukuat, işleri çıkmaza sokabilir.." bunu söylerken gözlerini Zeus'a çevirdi.