MİRAS 7 +18 (Sezon Finali- Devam edecek.)

Farkındalığın Sancıları.

Oldukça uzun bir bölümle geldim, yavaş yavaş her karakterin Ruhuna doğru yolculuk edeceğiz :D
Bir sonraki bölüm ise, biraz Hard olacak, orası kesin.. :D 

Keyifli okumalar <3

Sizi Seviyorum ...

-----------------

ARTEMİS

Salonda oturup, öylece bekliyordum..
Midas'ı Arayalı neredeyse 1 Saat olmuştu.. Zeus'un telefonu kapalı olduğu için, haber verememiştim..
Ama Midas duyduğunda, hemen geleceğini söylemişti..

Aradan geçen 48 dakikanın üzerine, hala gelen giden yoktu..
Kapının arkasındaki koltukta kitlenen gözlerimle, içeri her hangi birinin girip girmeyeceğini kontrol ediyordum..

"Artemis?"  Midas'ın sakin sesi, kapının önünde duyulduğunda, kapıyı sertçe geri ittirdi..
Koltuğun , aslında çokta  korumadığını o an anlamıştım.. 

Midas Kapıyı açarak içeri girdiğinde, gözleri tereddütle üzerimde gezindi..

"Sonunda.." dedim bıkkın bir nefesle

"Olabildiğince hızlı geldim." dedi soğuk bir tonlama eşliğinde.

İçeri girdiğinde, gözleri darmadağın olan evde gezindi.. burnundan aldığı sert nefesle, burun kanatları havalanırken, telefonunu Cebinden çıkardı.

"Zeus'un telefonu kapalı.. boşuna deneme.." dedim kırgın bir sesle

"Sen iyi misin ?" dedi Gözleri üzerimde gezinirken.. " sana bir şey yapmadılar değil mi ? " diye ekledi

"İyiyim.. şans eseri.." dedim gözlerimi devirirken..

"Alışıyorum sanırım bu kaosa.." diye ekledim..

telefonu Kulağına Dayadığında, Elleri Gerginlikle Saçlarında Gezindi.

"Alo." sesi sert bir tonda çıkarken, Demek Zeus sonunda telefonunu açtı diye düşündüm.

"Zeus'un evini basmışlar!" dedi

Telefondaki her kimse, baskın sesiyle, karşısındakini ezdiğini görebiliyordum.

"Seninle çok açık konuştum! Kardeşlerime zarar gelmeyecek! bunun neresi Anlaşılmadı!" yavaşça kısılan gözlerimle, bakışlarımı Midas'ın üzerinde sabitledim..

Olan biteni anlamaya çalışıyordum..
Ama Midas'ın bu gergin halleri, yabancı olduğum bir tavırdı, ve afallayarak onu izliyordum..
Bu öfke Ailede yalnızca Zeus'a özel zannediyordum..

Anlaşılan yanılmışım.

"Aç kulaklarını ! beni iyi dinle .  Seni Zeus'un evinde bekliyorum! geliyorsun buraya! hemen!  "konuşma bittiğinde telefonu kapatarak, cebine doğru sokuşturdu.

Yanıma doğru  yaklaştığında, oturarak, bakışlarını üzerimde gezdirdi.

"Kimdi o.." dedim şaşkınlıkla

"Sen emin misin.. yani bir şeyin olmadığın konusunda." gözleri bileklerime döndüğünde, bende çevirdim bakışlarımı..

Adının Seymen olduğunu öğrendiğim adam, beni zapt etmeye çalışırken, biraz sıkı tutmuştu bileklerimi..

"Önemli bir şey değil, tenim hassas." dedim geçiştirircesine..

"Anlat bana. Aklında kalan bütün ayrıntıları!" dişlerini sıkarak konuşurken, şakaklarındaki titreme ile yavaşça yutkundum..

Bacağını sertçe titretmeye başladı , Gözleri hala bileklerimdeki morluklardayken, konuştum.