+18

2.4K 40 23
                                    

Çağan Katipoğlu

Elimde tuttuğum viski bardağı, içindeki buzlarla hafifiçe sarsılırken, dizim durmaksızın sallanıyordu , eve açılan asansör kapıları ile , durdum.

İçeriye giren topuklu sesleri ile, bakışlarımı bana doğru gelen kadına çevirdim.

"Artık beni kullandığını düşüneceğim.." kesik kahkahasıyla bana doğru geliyordu.

Elimdeki viskiyi kafama diktiğimde, bardağı önümdeki sehpaya bıraktım.

"Duydum.." dedi sivri topuklularının üzerinde bana doğru gelip , tam önümdeki koltuğa oturduğunda.

"Yanımda mısın?"  Dedim geri yaslanırken..

Gözlerim bacak bacak üstüne attığında, belirgince ortaya çıkan yırtmacına döndü.

"Her zaman.." dedi yeniden gülerken.

"Uzun bir yol olacak, Simge. " ayağa kalktım..

Ona doğru attığım bir kaç adımla, tam önünde durup, yavaşça eğildim üzerine.

"Sana söyledim.. yanındayım .." gözleri boynuma dönerken, şehvetle süzdü beni.

"Prensiplerin?" Sertçe bir nefes çektim içime.

"Konu sensen.." gözleri yüzüme döndüğünde , karanlık bir gülüş yayıldı yüzümde.

.....
Simge

Yüzünde ki karanlık gülüş, en ücra köşelerimdeki duyguları harekete geçirirken, kuruyan boğazıma bir ferahlık için, sertçe yutkundum..

Çağan Öztürk Katipoğlu..
Bu ismi duymak bile beni çıldırtırken, bana şuan bu kadar yakın olması .. bütün irademi devre dışı bırakıyordu.

"Güzel.." dedi gözleri dudaklarıma dönerken..

Beni sadece işine yaradığım için hayatında tuttuğunu biliyordum, zaten ondan bir beklentiye girecek kadar aptal bir kadın hiç olmadım.

Ben evliydim, ve o sadece Mahkemedeki konumumla ilgileniyordu.

Bende onun bana tattırdığı arzularla..
İkimizde kârlı çıkıyorduk..

Sıkıca yumdum gözlerimi, işte yine başlıyorduk.. bedenim gelecek olanın heyecanıyla elektriklendiğinde, sert dudaklar benimkileri kavradı..

"Shh." Sertçe ısırıp kendine çektiğinde , gözlerimi hızla açtım..

"Sözümü dinlemen.. beni fena yükseltiyor."

Yüzümde gezen gözleri ile saçlarımı sertçe kavrayıp, boynumu geri büktü.. acıyla bir inilti bıraktım ona doğru.

"Ah.." ardından üzerime bıraktığı ağırlı ile beni deri koltuğa seriyordu..

Üzerimde ki beyaz gömlek, onun sert parmaklarıyla yırtılarak açıldığında, altımdaki siyah dantel südyende gezindi gözleri.

"Beni o kadar iyi tanıyorsun ki.." erkeksi hırıltı ile, yüzümde tatminkar bir gülüş yayıldı..

Eteğimi bacaklarımdan yukarı sıyırdığında, üzerimden çıkartmaya bile tenezzül etmemişti..

Altımda ki ten rengi  külotlu çorap parmaklarıyla ikiye ayrılırken, kıkırdadım..

"Kıyafet bırakmadın.." dedim gülerek.

"Şşş."

Uyarıcı o ses.. bütün hücrelerimi harekete geçiriyordu.

MİRAS 7 +18 (Sezon Finali- Devam edecek.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin