MİRAS 7 +18 (Sezon Finali- Devam edecek.)

Bu kısas beni Üzmez yada Azdırmaz! sadece sinirlendirir !

Hellooo :D

Ben geldim, Miras 7 'den bir bölümde Getirdim ..

Özlemişim Mini Katipoğlularımı :D Artık her Pazartesi Miras 7 Günü, belki Gün sayısı artabilir ama, şimdilik böyle, Malum biricik kurgum GÖNÜL KUŞU' na yeni başladım, içimde bir yazma heyecanıdır ki bilemezsiniz :D

Bir Miras 7 , Birde Gönül Kuşu kaldı zaten elimde :D
Ve ikisi birbirinden farklı iki kitap, iki kurgu..
Ruh halimi ve Akıl sağlığımı korumak için, pek tabi aynı zamanda, Kurguların Kalitesini de..
Günlerini belirleyip, öyle yazacağım..

Çünkü ben yazarken, karaktere bürünüyorum ve İnanın Buradaki Midas'ın etkisini Pamir'e yüklersem, ortalık 56 olur :D

Aman neyse çok konuştum, Size keyifli okumalar, Vote ve Yorumlarınızı bekleriz efenim <3
Birde GÖNÜL KUŞU ' na da uğrarsanız, çokça öperim <3

Sizi Seviyorum <3

Keyifli Okumalar ❤😍

.......................

Bora

Şirket'in Kapısından girdiğimde, Artemis'in, bekleme Salonunda, sabırsızca Adımlamalarına şahitlik ediyordum..

Belli ki kardeşinin nerede olduğunu öğrenmeye niyetliydi..
"Buraya kadar gelmiş.." dedi Seymen arkamdan bir fısıltı ile

"Ağzını açayım deme." dişlerimin arasından konuştuğumda, Artemis'e doğru ilerledim..
Elimdeki Çantayı arkama doğru uzattığımda, Seymen Elimdeki yükten beni kurtarıyordu..

"Artemis.." yüzümdeki gülümsem ile, bakışlarımı gözlerine çevirdim..

"Neden telefonlarıma bakmıyorsunuz!" sitemkar sesi ile, bana doğru bir kaç adım atarak aradaki mesafeyi kapattı..

"İşlerim çok yoğun şu sıralar, malum büyük kutlamaya günler kaldı.." sahte gülümsemem onda bir göz devirmeye neden olurken, sadede gelmek istercesine  konuştu

"Midas nerede?! İstanbul'dan çıkış yapmamış, biliyorsan sen biliyorsun Bora!" dişlerinin arasından kadınsı bir tıslama yayıldığında, bakışlarım Seymen'e döndü..

"Midas nerede Seymen ?" dedim alayla..

"Bilmem Bora bey.. nerede acaba.." Seymen'in alaylı sesi, Artemis'e çevirdiği bakışları ile birleştiğinde, genç kızın öfkesi onun üzerine patlıyordu

"Öldürürüm sizi! kardeşime ne yaptınız!" üzerine yürüdüğünde, burun buruna gelmişti Seymen ile..

"Kardeşine ne yapabiliriz, onu hiç tanımıyor gibi konuşma.." yine aynı alay vardı sesinde

"Midas nerede.." dişlerinin gıcırtısı ile, gözleri ateş saçıyordu..

"Bil-mi-yo-rum." heceleyerek konuştuğunda, küçük bir çocukla konuşur gibi alaya alıyordu Artemis'i..

Aralarında ki bu sürtüşme, beni eğlendirse de, şirkette böyle bir şeye müsaade edemezdim.

"Artemis." dedim dikkatini üzerime çekmek istercesine..

Bakışları zar zor, kilitlendiği Seymen'in suratından bana döndüğünde, Ailecek, Babalarının öfke problemiyle ödüllendirildiklerini görüyordum..

"Ne var be!" dedi sabırsız bir bağırışla.

"Midas, Doğum gününüze katılacak.. merak etme, o güne kadar.. " sustum..