MİRAS 7 +18 (Sezon Finali- Devam edecek.)

Kardeş K'Ayıbı..

Keyifli okumalar Bebekler <3
Bölümleri bir düzene oturtacağım İnşaAllah <3

Bakalım Hayırlısı  :D 
Bu günlük böyle olu versin , Sizi Seviyorum , Kendinize Dikkat  Edin <3

...............

Midas'ın Arabası, sessiz gecede acı bir frenle durduğunda, Kardeşini Evinin önüne çoktan gelmişti..
Direksiyonu sıkmaktan moraran elleri, ve dişlerini birbirine geçirmenin verdiği çene ağrısı ile, gözlerini Apartmanın 4. katına çevirdi..

Işıklar yanıyordu, Zeus evdeydi..
Cem aramış mıydı ? Olan bitenden haberi var mıydı ?
Midas'ın zihnindeki karmaşa, Hızla Kontaktan Çektiği anahtar ile, kendini dışarı atmasına sebep oluyordu..

Açık olan Apartman kapısından içeriye girdiğinde, 4'er 5'er atlayarak çıktığı basamaklar ile, burnundan aldığı sert nefesleri kontrol edemiyordu..

Derdi Para değildi..
Kardeşlerinin hayatını kurtarmaya çalışıyordu.
Ama Ona atılan bir kazık söz konusuysa, kan bağının bir önemi kalmayacağının bilincindeydi..
kapının önüne geldiğinde durdu..

Aldığı derin soluklar, ve kontrolsüz öfkesi ile, avuçlarını sıktı..

Yumruklarını sıkışı, kan akışını durdururken, sadece tek bir şey duymak istiyordu..
Abisinin ona böyle bir şey yapmamış olmasını umuyordu.

Cem Flayto yalan söylemişti, Zeus bunu Kardeşlerine yapmazdı!
Yapmamalıydı..

Gözlerini öyle sıkı yumdu ki, içine çektiği derin soluk öfkesini dizginlemesinin en mutlak çözümüydü..
Midas'ın öfkesi, Zeus'un Parlamalarına benzemezdi..
Çünkü biliyordu ki, onun öfkesi, Abisinin sonunu getirirdi.. Kendini kontrol edebilmeyi de, bu yüzden öğrenmişti..
Sevdiklerine zararı dokunmasın diye, Bir köpek gibi ehlileştirmişti kendini..
Ama Hayatta tahammül edemeyeceği bazı şeyler vardı işte, onu bile, bildiği bütün metotlara rağmen, bu çıldırma noktasına gelmekten kurtaramayan bazı yanlışlar..

yumruklarından biri yavaşça açıldığında, parmakları gerginlikle kıvrılarak, kapıya doğru uzandı..

Tık.. Tık.. Tık.

Ardından inen kolla beraber, bir kaç saniye içinde Daire kapısı açıldı.

"Midas." Zeus kafası karışık bir şekilde Midas'ı süzerken konuşmuştu

"Zeus." dedi titreyen sesiyle beraber, içeriye doğru bir adım attığında, Zeus geri çekilip, ona izin verdi.

"Erkencisin?" Dedi Zeus gözleri Merdivenlere dönerken, Artemis'i arıyor gibiydi.

"Kapat kapıyı Abi." Midas'ın soğuk sesi, Zeus'un, dikkatini ona çevirmesine sebep olurken, Daire kapısını gerisin geri kapatıyordu..

"Ne oldu ?" dedi Zeus şaşkın bir ifade ile

"Ne oldu.." diye tekrar etti Midas.. kafasını yavaşça sallarken, alıp verdiği derin soluklar ile, Kar beyaz gömleğinin altında gizlenen , göğüs kafesi , şiddetle inip kalkıyordu..

"Midas Hayırdır ?" sertleşen sesle, Midas'a doğru bir adım attığında, Midas'tan histerik bir nefes aldı..

"Tek bir soru soracağım.. ve tek bir cevap istiyorum!" dişlerinin arasından hırlarken, kapının önünde kontrole aldığı öfkesi, daha fazla bastırılamıyordu..

"Ne sorusu Lan ? ne bu hal!" Zeus , Midas'ın karşısında böyle diklenmesini hiç bir zaman sevmezken, böyle bir günün akşamında yeniden aynı tabloyla karşı karşıya kalıyordu.