MİRAS 7 +18 (Sezon Finali- Devam edecek.)

Çağan Katipoğlu

Yeni bölümle geldiim 😂
Yeni karakter kilidini açtık, çok heyecanlıyım.. 😂 Sizi ve yorumlarınızı çok seviyorum ❤️

Keyifli okumalar..
Bölüm Şarkısı; Cem Adrian -Ayrılık 🥲

Bade Karatay

"Beykoz.. Numara 67.." titreyen ellerimle kulağımda ki telefonu kapatıp, Midasa doğru ilerledim..

"Midas.." iri bedenini kendime doğru çekmeye çalışıyordum.. ama ayağım yerdeki kanda kayıyordu..

"Hayır.. hayır.." ellerimi çaresizlikle kurşun izlerinde gezdirdim..

Dokunamıyordum.. çünkü dokunamazdım..
Eğer elimde yada bileğimde görmediğim bir yaram varsa.. bu yine onu öldürmek olacaktı..

Tişörtümü ellerimin önüne perdelediğimde, dizlerimin üzerinde ağırlığımı ona veriyordum.

Kan akışını durdurmam gerekiyordu..
Durması gerekiyordu.. bitmesi gerekiyordu..

"Dayan.." dedim tiz bir hıçkırıkla..

"Midas dayan.." buğulanan gözlerim ile, bakışlarım yüzüne dönüyordu..

Ölü gibi yatan bedenine.. ruhumu saran çaresizlikle, öfkeli bir bağırış bıraktım odaya..

"Allahın belasııı!!" Bakışlarım ileride, çırpınan diğer adama dönüyordu..

Sırtını kapıya yasladığında acıyla inliyordu.

"Öldüreceğim! Seni öldüreceğim!!" Hırıltılı sesim ile, yeniden Midas'a döndü gözlerim..

"Bı-bırak artık.. öldü.." iniltili sesi kulaklarımda dolandı.

"Kes sesiniiii!!" Çığlık attığımda, susuyordu..

Midas'a baktım, Kaybettiği kan, dudaklarını bembeyaz yaparken, umudumu kaybetmeye başlıyordum.

"Ne olur ya.. ne olur .."

Midası sarsarken, açsın istiyordum gözlerini..
Açsın ve bana baksın, çevirmesin hiç gözlerini benden.. zorlasın beni.. zorlasın..

"Suç ortağım.." dedim çaresizlikle..

"Uyan.."

Uzanıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım..

"Uyan.." dedim fısıltı ile, bir mucize olsun istedim.. ama mucizeler beni bulmazdı..

Beni sadece hayatın acı gerçekleri bulurdu.. güzel şeyler öylece gelmezdi.. Midas neden gelmişti..

Geldiği gibi gidiyordu..
Vereceğim bir sürü savaş vardı oysa uğruna, alacağım yanlış kararlar..

"Yalvarırım uyan.." dedim alnımı alnına yaslarken..

"Ne olur uyan.. korkuyorum uyan.."

Ambulans sesleri bahçede yankılandığında, sirenler evin içini aydınlattı..

"Geldiler.. bak geldiler.." gözlerim bahçeye döndüğünde bize doğru gelen iki görevli içeri giriyordu.

"Geldiler Midas.. geldiler.." Adamlar içeri girdiğinde, biri Zeus denen çocuğa doğru ilerledi..

"Buraya geel!!" Avazım çıktığı kadar bağırdım.

"Arkadaşım ilgileniyor.." dedi adam bana dönerken..