Gewoon Vrienden

Hoofdstuk 15: Valentina - Rozen

Ik was blij dat Sara me overtuigd had om mee te komen naar het feestje. Victor stond bekend om zijn geweldige feestjes, maar ik was nog nooit gegaan. Sara daarentegen kende Victor al goed en ging heel vaak. We plaatsten onze fietsen tegen het tuinhek en liepen naar binnen. Ik was onder de indruk, het zag er heel gezellig uit en de dj draaide goede muziek. Victor kwam op mij en Sara afgelopen en gaf Sara een knuffel en 3 kussen.

"Sara, leuk dat je kon komen! En je hebt je prachtige vriendin meegenomen zie ik?"

Hij gaf me ook 3 kussen en lachte zijn witte tanden bloot. Wow, wat een knappe gast. Jammer dat hij zo'n gigantisch ego had.

"Valentina," stelde ik mezelf voor, "we zitten in hetzelfde jaar hoor."

"Weet ik wel, zo'n prachtige meid kan je niet missen in de saaie gangen van onze geliefde school."

Hij knipoogde naar me en leidde mij en Sara mee naar de tafel waar verschillende cocktails, frisdrank en hapjes uitgestald stonden.

"Neem iets te drinken, dans en laat je gaan. Vanavond is al een soort afscheidsfeestje voor de zesdejaars."

Hij knipoogde opnieuw en liep al dansend naar het tuinhek om zijn volgende gasten te verwelkomen. Sara draaide zich naar me om en sloeg haar arm om me heen.

"Wow, Val, geen aandacht te kort! En dan nog van Victor, zo'n populaire en knappe gast."

Ze nam een rooskleurige cocktail met een groen parasolletje van de tafel en nam een slokje.

"Hmmm, hij is inderdaad heel knap, maar bescheiden is hij niet echt he?"

"Ach ja, dat is wel vaak met zo'n jongens! Hij is echt grappig als dat zijn ego wat kan compenseren? Ik zeg je één ding Val, als hij vanavond met je komt dansen, laat hem dan. Je moet genieten van je avond!"

Ze duwde een cocktail in mijn handen en trok me mee de dansvloer op. Ik nam een slok van de cocktail en de mierzoete smaak vulde mijn mond. Ik danste gedurende 3 liedjes met Sara en nog een paar andere meisjes van onze klas, toen kwam Victor met een aantal van zijn vrienden bij ons dansen. Hij deed een gek disco-dansje en ik moest lachen. Daarna nam hij mijn handen vast en deed een soort van tango met me: hij draaide me in het rond en liet me naar achter vallen waarna hij me terug tegen zich aantrok, een roos uit de struik naast zich trok, die in zijn mond stak en van de ene kant van de dansvloer naar de andere kant liep. Sara had gelijk, deze jongen was hilarisch. En ook al was hij mijn type niet (hij had blond haar en blauwe ogen, ik viel eerder op bruin haar en bruine ogen), ik moest toegeven dat hij ongelofelijk knap was. Voor het eerst deze week moest ik niet aan Thomas denken. Hij lachte naar me en zijn blauwe ogen glinsterden.

"Zin om nog iets te drinken te halen?" riep hij boven de luide muziek uit, wijzend naar mijn lege glas.

Ik knikte en hij trok me mee naar de tafel waar hij me nog een drankje inschonk. Ik nam het glas dankbaar aan en nam een grote slok, van dansen krijg je dorst.

"Waar heb jij zo leren dansen zeg?"

Victor lachte en stak de roos van onze tango in mijn haar.

"Ik moest vroeger van mijn mama op ballet. Mijn ouders waren vroeger Belgisch kampioen cha-cha-cha en ze dachten dat het wel leuk zou zijn als hun zoon hun levenswerk zou verderzetten."

"Wow, dat had ik niet verwacht, jij ballet!"

"Tja, wat zal ik zeggen, na een paar jaar ben ik gestopt. Mijn ouders hadden door dat de dansgenen eerder in mijn zussen zaten. Stiekem vind ik het toch nog leuk om me af en toe volledig te laten gaan op de dansvloer."

Hij lachte en nam nog een slokje van zijn bier. Ik was echt verbaasd over de jongen die voor me stond. Ik had Victor altijd gezien als een oppervlakkige gast met een veel te groot ego, maar eigenlijk was hij best een grappige en lieve jongen. Hij nam mijn hand vast en trok me mee de tuin in.

"Kom, laten we even vanachter in de tuin gaan zitten, daar kan je elkaar tenminste horen wanneer je een gesprek voert."

We liepen dieper de tuin in (die trouwens echt gigantisch was) en kwamen in een hoekje waar verschillende rozenstruiken rond een bankje stonden. Met de lichtjes die overal in de tuin hingen, was het echt een romantisch plekje.

We gingen op het bankje zitten en Victor vroeg me naar mijn verborgen talenten.

"Ik heb geen dansverleden zoals jij, jammer genoeg! Ik kook graag en goed als ik mijn vrienden mag geloven."

"Haha, nu heb je me nieuwsgierig gemaakt hoor, Valentina. Je mag altijd iets lekkers voor me maken!"

Ik lachte. "Zal ik zeker eens doen!"

Even viel er een stilte en er liepen een paar gillende meisjes voorbij die achterna gezeten werden door een jongen met een waterpistool. Plotseling viel het me op dat Victor de hele tijd mijn hand al vasthad. Blijkbaar had hij door dat ik naar onze verstrengelde handen zat te kijken en hij keek me met lachende ogen aan.

"Dus Valentina, hoe zit het met Thomas? Heb ik concurrentie?"

Ik bloosde en voelde een lichte steek in mijn buik toen ik Thomas zijn naam hoorde. Ik had net even niet aan hem gedacht.

"Thomas en ik zijn gewoon goede vrienden hoor."

"Gelukkig, dan vindt hij het vast niet erg als ik dit doe."

Victor nam met zijn handen mijn gezicht vast en kuste me zachtjes. Even dacht ik erover na om hem tegen te houden, maar het voelde best fijn. Dat had ik niet verwacht, zeker niet na een week depressief rond te lopen met Thomas in mijn hoofd. Ik sloeg mijn armen om hem heen en we gingen dieper op in onze kus. Plotseling hoorde ik iemand kuchen en Victor en ik onderbraken onze zoen. Ik draaide me om om te kijken wie ons gestoord had en zag Thomas hand in hand met Katja verbaasd naar ons kijken.