067

49 12 10
                                    

my head throbbed as i tried to open my eyes, gising na ang aking diwa pero hindi ko pa rin maimulat ang mga mata.

dahil siguro sa sobra ang iniyak ko kagabi kaya hindi na maramdaman ng balat  ang hapdi ng mga mata, my skin became numb, and my arms are limper. ilang minuto nalang ay tutunog na ang alarm ko kaya kahit hindi ko gustong bumangon ay pinilit kong tumayo at mag hilamos. 

mabilis kong sinapo ang pisngi dahil nanlalamig iyon dahil tubig nago inayos ang gusot na damit at lumabas na.   

Mabilis akong bumaba Ng makaramdam na nang ginhawa, I sigh seeing Samuel hop up and down on our dining table and a man my age is holding him, telling him to stop and holding him carefully. 

The man turns around and I felt my hands and cheeks turn colder than before.

"R-rick?"

"Sam! Kanina pa kami naghihintay Sayo."

Mabilis niyang ibinaba Ang kapatid sa lamesa at kumunot Ang nuo samantalang Ako Naman ay nanatiling nakatayo sa kanilang harapan, my hands are clammy and I'm shaking with longing and sadness.

Marahang tumulo Ang luha ko nang Makita singkit Niyang mga mata na ngumiti, his lips roses into a smirk but i can't give the same smile he is giving me kaya mas lalong kumunot ang kanyang nuo.

"Hindi mo ba ako na miss? Ilang araw din tayong Hindi nagkita. Sam, What's wrong love?"

Pilit Kong nilunok Ang bukol sa aking lalamunan na lumalaki sa bawat sigundong pag titimpi ko na tumakbo papalapit  sa kanya at yakapin.

"I-i thought —i thought—" palakas Ng palakas Ang aking mga hikbi at naramdaman Kong pumulupot Ang kanyang mga bisig sa aking katawan.

"Ilang araw lang akong nawala, ganyan mo ba ako ka-miss?" His laughter feels so warm to my skin.

Litong Lito Ako Dahil sa mga nangyayari but my head spun more when he touched my cheeks and wipes my tears, he can feel me! He can feel my skin, I can feel his warmth.

Nanlaki Ang mga mata ko Nang lumapat Ang malambot niyang mga labi sa aking pisngi sumunod ay sa mga mata at nuo. ang buong mga luha ko ay tuluyan nang pumatak kasama ng hinagpis. 

"No...this can't be true..."

"Sam, you're acting strange. I know my last text was a bit vague and I'm sorry, Walang signal Kasi Ang lakas Ng low pressure sa Cebu canceled Ang flight ko Ng dalawang beses kaya Wala akong mapag-chargan. Pasenya na, babawi Ako. I have lots of things to give you." Marahan Niya Kong bibitawan at hinanap Ang mga paper bag na dala sa ilalim Ng lamesa, his smile never leaving his lips. "Babe, babe you have to see this. I bought this right away for you!"

He is holding a vinyl, but my attention is not on his gift but on the way he moves, instead of accepting his gift I hug him so tight and touched his hair. nagulat Siya sa agresibo kong mga galaw.

It feels so soft, still as before. Oh my god... My eyes water more.

"Babe you're really acting strange. Samuel, may nangyari ba sa ate mo habang Wala Ako? Bakit parang unggoy Naman kung maka-kapit?" He chuckled  but i dont care about his teasing. call me anything rick, hindi ako bibitaw sa'yo. 

"Noneee, we missed you so much, Rick! I have so many toys to show you! Come on, come to my room please."

Samuel tried to pull him, but he stayed holding my waist.

"Nah boy, can I be with your ate Muna before you show me what you have? I really missed your ate. Can I?" marahan ang bawat pagkukumbinsi sa kapatid kaya napapayag ng mabilis.

I heard Samuel wail, but I can't focus on his tantrums Because my thoughts are on Rick. he shuffled my brother's hair before he signals him to go upstairs. 

Mabilis na sumunod Ang kapatid at ilang minuto lang ay kaming dalawa nalang Ang natitira sa kusina.

"What happened during our vacation?" I asked Instead of asking how he was.

I heard him sigh out of... disappointment. I held his shoulder and tried to find his eyes, he only looked at me with sadness. 

"Are you still experiencing nightmares? Sabi saakin ni yannie regular Naman Ang therapy mo while I was gone. Sam, be honest with me.  Did you skip a session?

"Session? My therapy?"

"Yes, The hospital suggested that you have therapy after what happened to us during our vacation you became jumpier. Nakakainis, dapat pinilit ko nalang si mama na Hindi sumama sa Cebu. You missed a session, aren't you?"

"No...I -I don't know..." I felt my temple crack a little, pilit kong hinuhukay sa memorya kung tungkol saan ang pinagsasabi niya. 

"What happened to our vacation?  What happened to you? I -I mean to us...I don't know Rick. I'm confused." I started to panic and shake again.

"Sam, Sam relax. Breathe. we're okay, we survived you and me. together remember?" 

Marahan niyang iniangat Ang aking paningin at hinalikan Ang nuo ko.

We survived, oh my god.

"I-i thought we will die..." I cried into his chest as he comforts me, his arms are so warm they bring so much pressure to my skin making me feel the reality of his life.

"Almost," he chuckled "Hindi pa pwede, marami pa tayong pangarap. Syempre Hindi ko Naman hahayaan na mawala ka saakin."

"Me?"  I asked through my tears.

"You almost drowned in Infront of me, I saved you." 

Through Unparalleled SealsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon