SON FLÖRT BÜKÜCÜ (Tamamlandı/Düzenleniyor)

4

İşte böyle! Aldın mı cevabını kaba adam! Bir de bana laf söylüyordun; yok iftira atma da, yalan söyleme de, masum kızla ne derdim varmışta... Hah al bakalım kimmiş masum. Böyle sustururlar adamı. 

Sen kimsin de bana öyle laf edersin acaba. Ben adamı ne yaparım gördün mü? Gerçi gördün ama dua et senle uğraşamayacağım daha fazla, tek tatil günümü de senle heba edemem. Zaten yarısı gitti. 

Acaba bugün ne yapsam... Önce gidip güzel alışveriş yapayım, sonra bir kafede kendimle randevuya çıkayım çünkü gerçekten hastanenin o kalabalığından çok bunaldım. Kendimle baş başa kalmaya ihtiyacım var. Hatta ben en iyisi kitap kafeye gideyim o daha iyi güzel bir çikolatalı cheesecake ve çay eşliğinde kitap okuma keyfi yaparım. 

Durun durun kesin siz kahve diyeceğim sandınız demi ama yok arkadaşlar zaten nöbet günlerinde kahve içe içe artık damarlarımda kan yerine kahve akıyor, hiç gerek yok çay candır. Çay bir hayat stilidir, çaysız hayat hiç yaşanmamıştır. 

Kahvenin biraz abartıldığını düşünüyorum ben, çaya biraz daha önem vermeliyiz. Düşünün yani asıl memleketi olan Çin'den sonra gelmiş güzelim ülkemizde güzide şehirlerimizden olan Rize'mizde yetişmiş. O şekilde bile yetememiş bize! Yani biz abartalım arkadaşlarım çaysız olmaz nokta.

Evet ben sizinle lak lak yaparken kendimi kafede buldum bile bu da demek oluyor ki alışveriş işi yattı, mecbur eve sipariş edeceğiz. Heyecanla kafeden içeri girdim uzun zamandır yapmadığım bir aktivite tabi normal. Şimdi size çevreyi uzun uzun anlatıp sıkmayacağım ama kısaca her yer ahşap mobilyalarla dolu, küçük şirin bir kafe ama ona rağmen kocaman kitaplıkları olan güzel bir de kafe. Şimdi size üzülerek veda ederken sevdiğim yazarlardan olan Fatih Murat Arsal'ın Nefretten Sonra kitabını okuyacağım görüşürüz sevgili dostlarım.

                                                              *******************

Mesaj sonrası aynı gün öğleden sonra

Timur'dan

Sinirle telefonu attıktan sonra koltuğa bıraktım kendimi. Ayıp ettim, hem de büyük ayıp ama çok anlamsız yaptığı şey, kim böyle bir şey yapar ki? Kıza çok ayıp ettim, telafi etmem lazım. Gerçi izin de vermez engelledi beni. Haklı ama kız sana yardım etmeye çalışıyor aptal adam! İnsan bir sorar neden yapıyorsun bunu aslı ne bu işin der...

 Sen ne yapıyorsun her zamanki yabaniliğin ile kırdın kızı.  Kız diyorum daha adını bile bilmiyorum ki. Mesaj atınca sadece mesleğimden dolayı bilişimden birilerine numarayı sorgulatıp zararsız olduğunu görünce cevap yazmıştım. 

Kız da hiç söylemedi ki şimdi, gidip araştırıp kıza bir şeyler göndersem özür mahiyetinde hiç olmaz. Kız kendisiyle ilgili bir şeyler bilmemi istese zaten kendini tanıtırdı. Demek ki hakkında bir şey bilmemi istemedi. Gerçi fırsat da vermedim ya. 

Ne yapacağımı bilmiyorum, aklım onda kaldı o kadar üzüp üzerine gittim telafi etmem lazım. Fakat önce annemi arayıp konuşmam gerek. Diğer konuda yardım alırım, ben bu kafayla hiç bir şey yapamam gibi... Telefonumu attığım yerden geri aldım, iyi bari hala çalışıyor biraz ekranı kırılmış sadece. Rehberden annemi bulup aradım.

Uzun uzun çalan telefonu son anda açtı, yanında taşımayı bir türlü alışkanlık haline getiremedi. Telefonu nefes nefese kalmış bir şekilde açtı. Kesin yine unuttu, ondan da koşturdu. Telefonu açınca şefkatli sesiyle konuştu;