BÖLÜM 1

641 20 22
                                    

🌪️

Birinci bölüm yayın tarihi: 22.06.21

Birinci bölüm tekrar yayın tarihi: 14.04.23

Buraya başladığınız tarihi yazarsanız sevinirim.

Bölüm sonunda yazdıklarımı okursanız sevinirim.

İlk bölüm ithafım @Tuana_Haskaya 'ya çünkü aylar önce bana Kimsesiz Kalpler Mezarlığı'nın birileri tarafından hâlâ hatırladığını gösterdi.

FARKLI EVREN

Her gidişin bir dönüşü, her sevişin bir vazgeçişi vardır. Her cinayet bir gün ortaya çıkacağını bilerek işlenir, her sevgi bir daha doğmayacağını bilerek katledilir.

Katil, katil, katil.

Kimin katilisin sen?

Savaş ve kazan, kazan ve kaybet.

Aslında her zafer birer yenilgi, her yenilgi birer zaferdir.

Zaferini taçalandır ve öldür içindeki o sevgiyi, yenildiğine değsin kazandığın o zafer.

Katil, katil, katil.

Kimin katilisin sen?

Güneş'in ve Ay'ın.

Onu öldürdüm, Güneş'i katlettim.

Ay'ı öldürdüm, kendime yenildim.

Nefes al ve tut, verme tüm hayatını sığdırdığın o nefesi. Uzay'ı tut ve verme kendinden başkasına. Çalmasınlar onu senden, almasınlar benden.

Ellerime bulanan kan, onun kanı.

Güneş'in.

Dilime bulanan zehir, onun zehri.

Ay'ın.

Vücudumda dolanan son insanlık, onun insanlığı.

Uzay'ın.

Ellerime bulanan kanı Alex'in verdiği lacivert mendille temizledim ve ayağımdaki kana bulanmış siyah stilettoları çıkarıp hemen yanıma konulan başka bir siyah stiletto ile değiştirdim. Temiz bir iş çıkarmış ve aile yemeği için özenle seçtiğim siyah elbisemin kana bulanmasına engel olmuştum. Genelde bu kadar titiz davranmazdım ama sofraya kanlı bir elbiseyle oturursam muhtemelen anneannemin kalbine inerdi ve dedem de anneannemin kalbine indirdiğim için gece boyu bana onaylamaz bakışlarını atardı.

Alex daha ben söylemeden ne istediğimi anlayarak siyah çantamı uzattı ve bir adım geri çekildi.

"Kendim kullanacağım." dedim depodan çıkmak için kapıya doğru ilerlemeye başladığım sırada.

İki adım arkamda beni takip eden Alex "Tabi efendim, kaç arabanın eşlik etmesini istersiniz?" diye sordu İngiliz aksanıyla Türkçe konuşarak.

"İki araba takip etsin yeter, öndeki arabanın içinde ol ama sen kullanma." dediğim sırada geniş deponun kapısına ulaşmış ve kapının önünde bekleyen adamlarımdan birinin kapıyı açmasıyla dışarı çıkmıştım.

Art arda park edilmiş arabalara doğru ilerleyip telefonumla maillerimi kontrol ettiğim sırada "Ne kadar zamanım var?" diye sordum.

"Yirmi bir dakika, on sekiz saniye." diyerek beni yanıtlayan Alex'le sıkkın bir nefes verdim ve "Hızlı kullanacağım, insanlara zarar vermeden takip edin." dedim sakince.

GİRYEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin