Park Jimin Twitter'da gezerken yoonmin fanartları ile tanıştığında onların bağımlısı olacağını düşünmemişti. Biricik hyungu Min Yoongi'nin de ona bu bağımlılığında yardımcı olacağını düşünmediği gibi.
idol yoonmin 🌸 iki bin yirmi iki mayısı
Bölümü okuduğunuz tarih ve saati alabilir miyiz efendim?
Final bölümümüze çok çok az kaldı ama ne kadar az kaldı inanın ben de kestiremiyorum. :(
Bu bölüm için sınırımız +135 oy ve bolca yorum. Bunlar tam da yorumlarınızı görmeye çok ihtiyaç duyduğum zamanlar.
Umarım keyifle okursunuz. Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar.
twitter: yoonierkives
cc: yoonierkive
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
&&&
Ötekinden tek kaçan Jimin değildi elbette, tıpkı Jimin'in onunla karşılaşmak konusunda şüpheleri olduğu gibi Yoongi'nin de birtakım şüpheleri vardı. Bir yanı, onu sürekli yanı başında görmeye fena halde alışan yanı onu deliler gibi özlerken diğer yanı onu ne kadar az görürse o kadar iyi olacağını ona hatırlatıyor, onunla karşılaşmaya çalışmayı bırakması konusunda onu telkin ediyordu.
Yoongi Jimin'i bütün varlığıyla, gecesinde ve gündüzünde, her an yanında istiyordu. Ama hayat da onu tam tersine, tam tersini yapmaya sürüklüyordu. Jimin'den uzak durmalıydı çünkü artık işler kontrolünden çıkmıştı.
Ona olan düşkünlüğü, ona karşı koyamayışının sonu ikisi için de kötü bitmişti işte. Daha ilk andan beri bunun böyle olabileceğini biliyor, buna rağmen beyhude yere devam ediyordu. Oysa Jimin haklıydı, en başından beri haklıydı, eğer tekrarı olursa yaptıkları şeyin sonuçları ikisi için de yaralayıcı olacaktı. Olmuştu da, Yoongi canından can gittiğinin gayet tabi farkındaydı, ölüyorum sanıyordu ama yine de yaşamaya devam ediyordu.
"Aptal herif," diyordu kendi kendine. "aptal herif, kendini durduramadığın için elinde avucunda olanı da kaybettin." Yoongi'yi doyurmasa da kırıntılarıyla besleyen ilişkileri de artık kayıp gitmişti avuçlarının arasından.
Artık aşkı kendisine bile fazla geliyordu Yoongi'nin, yüreği taşıyamıyordu. Jimin ile olmaya, onu doyasıya sarmaya, dokunmaya, öpmeye bir kere alışmıştı. Aralarında hiçbir şey yokken Yoongi varmış gibi kendisini kandırmaya çok fena alışmıştı, her geçen gün kendini aldatmaya devam etmişti ve şimdi, kendisini bulutların arasında geziyor sanırken bir anda yere çakılınca toparlamaya çalışmak çok daha zordu.
Bir yerden başlaması gerektiğini biliyordu. Eğer başlamazsa bu kez kendisini yerden kazımaktan çok daha kötüsüyle uğraşacağını biliyordu. Jimin'in gözlerinin içine baka baka onu reddetmesini, aralarındakinin seksten başka bir şey olmadığını söylemesini kaldıramayacağını çok iyi biliyordu.
