Yeosang hayatının ne bir masal ne de romantik bir roman olmadığı gerçeğinin farkına varmıştı; hayatı sonsuz bir okyanusun yüzeyinde kalma savaşı verdiği kısa bir hikayeydi. Ve o okyanusta, başka birisini gerçekten sevmeden önce kendisini bulup sevm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✦
3,5 Yıl Önce
"Bakar mısınız?"
Yeosang kimin seslediğine bakmak için hızla arkasına dönerken sesin kulaklarına vardığı an gerginliği tüm bedenini kaplamıştı. Ses tonundan sabırlı birine benzemiyordu ve karşılaştığı bakışlar tam olarak ses tonuyla aynı ifadeyi taşıyordu.
"Bu-buyurun?" diye mırıldandı kasaya doğru ilerlerken.
"Bay Park'ın her zamanki içeceğini almaya geldim," dedi genç kadın tezgahın diğer tarafından, sabırsızla beklerken uzun tırnaklarını tezgaha vuruyordu.
"Pa-pardon, hangi içecek olduğunu bilmiyorum," dedi Yeosang çekinerek, utançtan yanakları kızarmıştı. "Ça-çalışma arkadaşım beş dakika içinde gelecek ama..."
"Benim beş dakikam yok, şimdi almam gerek!" dedi kadın sertçe, Yeosang onu korkuyla izlerken telefonunda bir şeyler yazıyordu.
Yeosang endişeyle beline sarılı olan yeşil önlükle oynarken kadının neden bekleyemediğini merak etti. Zaten siparişi hazırlaması da anca o kadar sürerdi. Ama kadın şimdiye kadar tanıştığı en korkutucu kadın gibi görünüyordu ve Yeosang genelde kolay kolay korkan bir insan değildi.
"Siparişiniz ne-neydi?" diye sormaya zorladı kendisini.
"İki büyük boy chai tea latte, üç pompa, yağsız sütlü, köpüksüz, ekstra sıcak."
Kadın uzun, altın sarısı saçlarını geriye attırdı ve Yeosang'a kıçını hareket ettirmesini ima edercesine bir kaşını kaldırarak baktı. Dediğine göre Bay Park için çalışan bu kadın her kimse gerçekten çok önemli biri olmalıydı. İnce boynunu inci kolyesi süslerken tek çizgi ütülü takım elbisesi üzerine kusursuz bir şekilde oturmuştu.
"Ee... tamam, peki..." diye cevap verdi Yeosang ve o anda siparişin ne olduğunu sorduğuna pişman olmuştu.
Aslında bu işte daha ikinci günü olduğunu ve iş arkadaşının annesine dün almak için söz verdiği ama unuttuğu ilaçları almak için koşarak eczaneye gittiğini söylemek istiyordu. Açılış saatini henüz on dakika geçmişti ve Yeosang hem iş arkadaşına hem de kendisine hiçbir sorunun olmayacağını söylemişti. Ama Yeosang çoktan kadının normal insanların sorunlarını anlayacak biri olmadığını biliyordu.
Denizaşırı bir yerde yaşamak Yeosang'ın tahmininden çok, çok daha pahalıydı. Kendisinin para biriktirme konusunda her zaman iyi olduğunu düşünüyordu ve bursunun çoğu önemli şeyleri karşılamasına rağmen kendisini sürekli para sıkıntısı çekerken buluyordu. Yeni okulunda arkadaş edinmek istemişti ama sürekli dışarı çıkıp takılmak istedikleri için Yeosang baskı altında hissetmeye başlamıştı. Ama sorununun çözümü basitti; bir iş bulmak. Bir kahve dükkanı onu işe almıştı ve aşırı heyecanlıydı. Ama tam şu anda... pek de öyle sayılmazdı.
