Yeosang hayatının ne bir masal ne de romantik bir roman olmadığı gerçeğinin farkına varmıştı; hayatı sonsuz bir okyanusun yüzeyinde kalma savaşı verdiği kısa bir hikayeydi. Ve o okyanusta, başka birisini gerçekten sevmeden önce kendisini bulup sevm...
Herkese merhaba <3 Kitabın yazarı birinci kitapta Yeosang ve Hyunjin'in arkaplanını anlatmak için ek bölüm yayınlamış. Tabii bundan benim haberim yoktu, ben çeviriyi tamamladıktan sonra yayınlamış çünkü hsjfs
İkinci kitapta da Yeosang ve Hyunjin'in hikayesi devam ettiği için bölümü bu kitaba dahil etmek istedim yoksa bir sonraki bölümde çok fazla soru işaretleri oluşacaktı kafanızda. İyi okumalar 🌸
__________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
__________________
BİRLİKTE TEK BAŞINA
__________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Endişelenme Kang. Sadece ilk seferinde acıyacak." Hyunjin'in dudakları tanıdık, şeytani bir ifadeyle kıvrılırken gözlerindeki cezbedici karanlık Yeosang'ın direkt ruhuna işliyordu.
"İyi, yapalım şunu..."
Yeosang, Hyunjin'i dinlemekten daha iyisini yapmalıydı, yapabilirdi ama yapmamıştı. Karanlıkta, yalnız başına ve yanlış anlaşılmayla geçen onca yıl ona büyük zarar vermiş ve sağduyusunu puslandırmıştı. Hyunjin'le tekrar buluşmak ona ikinci bir şans verilmiş gibi hissettirmişti. Sonunda birisi zihnini kaplayan karanlık düşüncelerini anlamıştı.
"Acıya farklı bir açıdan bakman gerek," dedi Hyunjin, elindeki jilet bıçağı etraflarındaki mumların ışığında parlıyordu. "Acı ceza değildir, acı kefarettir."
Yeosang başıyla onayladı, gözleri yavaşça Hyunjin'in siyah kazağının kollarını yukarı doğru çeken ellerine kaydı. Arkadaşının kollarındaki yara izlerini daha önce birçok kez görmüştü ve ilk görüşünde donup kalmıştı. Annesinin hatırası, bileklerini kesişi ve ona acımasızca bağırışı tüm benliğini sil baştan mahvetmişti.
Ama izleri gördükçe ve Hyunjin gayet normal bir şekilde umursamazca onlardan bahsedince aksine ilgisini çekmişti.
"Tıpkı ölüm gibi," diye devam etti Hyunjin, jilet çoktan kapanıp büzüşmüş tenini tekrar açıyordu. "Ölüm bir son değil, yeni bir başlangıçtır."
