Yeosang hayatının ne bir masal ne de romantik bir roman olmadığı gerçeğinin farkına varmıştı; hayatı sonsuz bir okyanusun yüzeyinde kalma savaşı verdiği kısa bir hikayeydi. Ve o okyanusta, başka birisini gerçekten sevmeden önce kendisini bulup sevm...
(Bu bölümde 'Birlikte Tek Başına' özel bölümüne küçük göndermeler var. O yüzden o bölümü okumanız olayları anlamanızda yardımcı olacaktır fakat okumadıysanız da sorun olmayacaktır! ^^)
✦
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✦
"Eğer yine Hyunjin'se yemin ederim seni öldürürüm!" diye gürledi Wooyoung kendisini kafedeki masaya bırakırken. "Yani, adamı uzun zamandır sır gibi saklıyorsun, bir sıkıntı olmalı..."
Kış mevsimi gelip geçmiş ve ilkbahar yeni umutlar ve sözlerle gelmişti, o yüzden Yeosang sonunda gizli sevgilisini arkadaşlarına açıklamaya karar vermişti. Uzun bir süre boyunca saklaması oldukça zor olmuştu, Wooyoung'un sürekli Yeosang'ı sıkıştırması da cabasıydı.
Çok zordu ama istikrarını koruyup ilişkisini kendisine saklamıştı. Seonghwa'yla birbirlerine hiç olmadıkları kadar aşık olabilirlerdi ama geçici bir mutluluk olmadığına emin olması gerekiyordu. Her şeyin mükemmel olduğu bir anda mutluluğun doruklarında yaşamak başkaydı, ancak gerçek hayatlarına dönmeleri bambaşka bir şeydi.
Fakat artık sonunda yeterince güvende hissediyordu.
Wooyoung ve San'a işten sonra yakınlardaki bir kafede buluşmalarını söylemiş ve yanında Hongjoong'u da getirmişti. Seonghwa milyon kere Hongjoong'u ne kadar çok özlediğini söylemişti ve Yeosang ikisinin biten arkadaşlıklarını tekrardan yaşatabilmelerini umut ediyordu. Sonuçta Seonghwa ve Yeosang her şeyi yoluna koyabildiyse diğer herkes için de bir şans var demekti.
"Hyunjin değil, merak etme," dedi Yeosang gülerek ama Wooyoung ona hala şüpheci gözlerle bakıyordu. "Ama birazcık yalan söylemiş olabilirim... Aslında çok da yabancı biri değil..."
Kapının üzerindeki küçük zilin çıkardığı ses hepsinin kafasının aynı anda kapıya dönmesine neden oldu ve Yeosang güzel sevgilisini görmesiyle yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti. Seonghwa içeri girdi, her zamanki gibi saçının bir tarafı geriye taranmıştı, mavi gömleği hafifçe kot pantolonun içine sokulmuştu ve ceketinin önünü kapatmamıştı. Yeosang gördüğü manzara karşısında neredeyse kendisini kaybedecekti; geçen sene karşılaştıkları zamandaki gibi kendini beğenmiş ve soğuk görüntüsünden kurtulmuş oldukça rahat ve gururlu bir şekilde yürürüyordu.
Seonghwa ilerleyip yanında dikildiğinde Yeosang bakışlarını hayalet görmüş gibi gözüken arkadaşlarına çevirdi.
"Şey," dedi Yeosang, ortamdan dolayı biraz gerilmeye başlamıştı. "Çocuklar, bu erkek arkadaşım Seonghwa."
Masada oturan arkadaşlarına bakarken sevgilisiyle el ele tutuştu. Wooyoung ve San daha önce hiç olmadıkları kadar şaşkın görünüyorlardı, Hongjoong da öyleydi ve fakat daha farklı şekildeydi. Keskin hatlı yüzünde görmeye alışkın oldukları gülümseme kaybolmuştu ve gözlerindeki ifadeyi okumak çok zordu.
