Yeosang hayatının ne bir masal ne de romantik bir roman olmadığı gerçeğinin farkına varmıştı; hayatı sonsuz bir okyanusun yüzeyinde kalma savaşı verdiği kısa bir hikayeydi. Ve o okyanusta, başka birisini gerçekten sevmeden önce kendisini bulup sevm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✦
Ellerindeki ileri geri sallanan sevimli papatyalardan oluşan küçük buketle Yeosang sessizce Seonghwa'nın yanında yürüyordu. Bu gece her ne olursa olsun son bir karar vereceği düşüncesiyle caddede yürürken Seonghwa'nın yanında kalmıştı.
Fakat yıldızlarla dolu gökyüzüne baktığında o kararı vermek zorunda kalmamasını umdu. Yaşanan her şeye rağmen, bu gece öncesinde söylenen her söze rağmen, gözyaşlarına, acıya ve diğer her şeye rağmen sadece son bir şans diliyordu.
Kalbinin tam bir aptal olduğunu biliyordu ve belki de Seonghwa haklıydı, eski hallerine geri dönemezlerdi ama yüzünde o sevimli ifadeye bakınca ümitlenmeden duramıyordu.
Seonghwa'yı içinde oturup çabucak yemek yenilebilen bir bölümü olan en büyük 7/11'lardan birine doğru takip etti. Abur cubur raflarına doğru ilerleyip hazır noodle alırken ikisinin de eli aynı noodle'a gidince Seonghwa'nın gözleri parladı.
"Aman tanrım, yıllardan beri bundan yememiştim!" dedi kocaman gülümseyerek. "Neoguri ramyun! Ah, finallerime çalışırken hep bunlardan yerdim!"
"Evet, hatır- ....aynen, ben de," dedi Yeosang hızla cümlesini düzeltip ardından hafifçe kıkırdadı.
Seonghwa gözlerini kaçırırken yanaklarının kızardığı belli oluyordu. Yeosang ilk başta Seonghwa'nın fikrini garipsemişti ama şimdi aslında ne kadar eğlenceli olduğunu inkar edemiyordu. Güzel ve sevimli bir fikir ve görünüşe göre hayatlarında beraber ya da ayrı devam edebilmek için ihtiyaçları olan şey buydu.
"Bunu yedikten sonra odamın hep ağır koktuğunu hatırlıyorum... Ama yine de güzel zamanlardı..." dedi Seonghwa ardından, gözleri elindeki pakete dikilmişti.
Orada öylece dikilip yüzlerinde salakça gülümseme ve duygu dolu bakışlarla hazır paket noodle'a bakmaları başka insanlara göre muhtemelen aptalca görünüyordu. Fakat Yeosang'a göre hayatında gördüğü en güzel şeydi ve o anda resmen yemeklerini bitirdikten sonra saatlerce deniz ürünü koktuğu Seonghwa'nın yurt odasına ışınlanmıştı.
"Bundan almalıyız," dedi Yeosang dirseğiyle Seonghwa'nın kolunu dürterek. "Ve biraz da haşlanmış yumurta."
Seonghwa heyecan içinde başıyla onayladı ve iki paket noodle alıp ardından buzdolaplarına doğru ilerledi.
"Bu akşam yemekler benden," dedi omzunun üzerinden bakarak. "O yüzden lütfen sen otur, ben geri kalanı hallederim."
Seonghwa kasaya gidip ödemeyi hallederken Yeosang köşede bulduğu yeşil sandalyelere oturdu. Seonghwa'nın duvar önündeki küçük mutfak bölümünde yiyeceklerini ısırtırken izlemesi kalp atışlarını hızlandırmıştı. Yaşanan her şey gerçek dışı gibi hissettiriyordu, çok güzel bir rüyada gibiydi ve Yeosang asla uyanmamayı istiyordu.
