7. Bölüm: "kimsesiz"

3.1K 151 28
                                    

Bu geceki galibiyetimizden sonra artık yazmaya başlayayım dedim editlerden anca kurtuldum da geldim

En güzel bölüm sayısı :)

Medya: Kadıköy hatırası 🍫 gofret atmışlar çocuma...

Madrigal - Dip

...

Kerem A.: Bu akşam hazırlık maçı var

Siz: Adana demirspor ile

Kerem A.: Evet

Kerem A.: Gelecek misin?

Siz: Tabii ki geleceğiz :)

Siz: Ekonomik şartlar sağ olsun Sami Yen'deki maçlara çok gelemiyoruz zaten

Siz: Şimdi burada bu fırsatı tepemeyiz

Kerem A.: Güzel güzel

Kerem A.: Kaçırmayın bence de

Siz: Maç neredeydi

Kerem A.: Titanic Mardan

Kerem A.: Biliyor musun?

Siz: Biliyorum biliyorum

Siz: Antalyalıyım ben :)

Kerem A.: Taylan...

Siz: :(

Kerem A.: Benim çıkmam gerekiyor şimdi

Kerem A.: Haberleşiriz

Siz: Tamamdır

Siz: İyi çalışmalar ve şimdiden başarılarrr

Kerem A.: Teşekkür ederim (:

...

Günlerden cumartesiydi ve akşam Galatasaray'ın hazırlık maçı vardı. Gökçe ile ayarlamış, izlemeye gidecektik. Emir her ne kadar engel olmaya, buraya Galatasaray için değil farklı şeyler için geldiğimizi söylemeye çalışmış olsa da onu umursadığım pek söylenemezdi.

Emir'in anlamadığı şuydu, insanlar bazen rahat bırakılmalıydı. Benim kendimi iyi hissetme yöntemim, kötü şeyleri yok saymaktı. Yüzleşmek değil. O herkesin yüzleşerek üstesinden gelmesi gerektiğini düşündüğü için üzerime geliyordu ama hayır, beni rahat bırakmalıydı. Buraya belli bir amaç için geldiğimizi ve o amaçtan uzaklaştığımızı düşünüyorsa da gidebilirdi. Buraya kimseyi zorla getirmemiştim. Yıl olduğu için Antalya'ya geleceğimi söylediğimde, 'seni yalnız bırakmayız' temalı cümleleriyle eşlik etmek istemişlerdi ve ben de reddetmemiştim onları.

Kapım tıklandığında dışarıyı izlediğim pencerenin önünden ayrılıp kapıya ilerledim. Açtığımda beklemeden içeriye dalan Gökçe epey heyecanlı duruyordu.

"Ben çok heyecanlıyım ya. Kızım aşırı şanslıyız farkında mısın?" Sırıtarak başımı salladım. Öyleydik.

"Öyle valla. İstanbul'da yaşayamadığımızı alakasız olaylarla Antalya'da yaşıyoruz."

"Elif... Antalya demişken, bak, ben Emir gibi üzerine gelmek istemiyorum, sen nasıl iyi olacaksan öyle davran istiyorum ama Emir biraz da olsa haklı değil mi?" Gökçe beni anladığını hissettirmeye çalışırken yatağıma uzandım.

gitme buradan | K.A.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin