gitme buradan | K.A.

32. Bölüm "iyiyse ben de iyiydim."

m: 🤌🏻

bölüm ismi kötü çünkü bir şey bulamadım aoqndpwmd

Semicenk - Masal Gibi

...

Kerem Aktürkoğlu,

"Kanka çok iyiydin maçta, aslanım benim be! O nasıl vuruştu öyle?!"

Barış'a gülümseyerek soyunma odasına girdiğimde Mauro arkadan boynuma atlamıştı.

"My boy!" Gülerek onu ittirmeye çalıştığım sırada saçlarımı karıştırarak bana engel oldu.

"Türk işi sihirbaz, asistin için teşkürler! Ve o muhteşem free kick... İnanılmazdı!"

Teşekkürü Türkçe ettiğinde ona baktım.

"Öğreniyorsun Türkçeyi, aferin." Sırıtıp havalı bir ifadeyle saçlarını düzeltti.

"Utku ve Deniz bunun için uğraşıyorlar. Askin olayiiim!"

"Mauro, Mauro... Yeterli. Lütfen." Elimi kaldırıp bağıra bağıra şarkıyı söylemesine engel olduğumda bana yalandan çarpıp Lucas'ın yanına ilerlemeye başladı.

Nihayet beni salmıştı. Sıra Lucas'ındı.

"Keğeeeemm!" Dries gülerek bana doğru gelirken elinde asa varmış gibi sallayıp sevincimi yaptı.

"Antrenmanların bu kadar hızlı sonuç vermesi büyülerden mi büyücü?"

Bir süredir serbest vuruş çalışmaları için takımın antrenmanı bittikten sonra bireysel antrenmanlara kalıyordum. Dries de bunlara çokça şahit olmuştu.

"Bilemem... Senin sihirli dokunuşlarından da olabilir belki." Gülerek kalçama şaplak attığında karnına dirsek atarak ittirdim onu.

"Haklısın benim payım da büyük Potter." İkimizde gülüşürken sarılıp boynumdan öpmüştü. Arkadan Sergio ona seslendiğindeyse yanağıma bir öpücük daha kondurup yanımdan ayrıldı.

"Kayseri'ye 6 attık. Apo'nun surat asık." Yunus Abdülkerim'e sataşırken gülerek dolabıma ilerledim.

"Deme hiç deme. Şimdiden yazmışlardır bak, maçın en kötüsü Abdülkerim'di diye."

"Çok bakma Apo'cum. Kafa falan kalmaz yoksa." Diyerek önlerinden geçip gittiğimde kendi aralarında dalga geçmeye devam etmişlerdi.

Elbette onlar da biliyordu fakat bu konuda çok daha tecrübeli olduğumu düşündüğümden söylemek istemiştim. Spor psikoterapistine kafama esti diye gitmeye başlamamıştım sonuçta.

"Karşşşiiimmm! Free kick ustasıı!" Yunus arkamdan seslendiğinde duşa girmeden durup onu bekledim.

"Yarın cumartesi. Takılır mıyız?"

Kafamı salladım. "Olur ama sabah önce Elif ile görüşürüm."

"E beraber görüşelim, ne olacak ki? Ben de bayağıdır görmüyorum kankimi." Kısa bir an düşündüm.

"Olur, sorarım Elif'e. Seni yanımızda isterse artık."

"İster tabii lan. Niye istemesin? Şeker gibi adamım sonuçta." Gülerek ensesine vurdum.