gitme buradan | K.A.

12. Bölüm "Yunus, run!"

Medya: 5 şubat hatırası

Emir Can İğrek - Akşamcı

...

@keremakturkoglu, elifoztrk adlı kullanıcıyı takip etmeye başladı.

@yunusakgun17, elifoztrk adlı kullanıcıyı takip etmeye başladı.

Kerem Aktürkoğlu,

"Sen hayırdır kardeşim ya? Bir konuşamadık da detaylı." Başımı tişörtün içinden geçirip yanımda giyinen Yunus'a baktım.

"Ne olmuş?" Diye sorduğumda ağzını kocaman açıp sırıttı. Yüzünün ifadesi benim de yüzümde yamuk bir gülüşe neden olurken gözlerimi kaçırıp çıkardığım sweati dolabıma yerleştirdim.

Cevap vermediğinde göz kırpıp eğlenen bir sesle tekrar sordum. "Ne olmuş lan?"

"Hiç canım. Ne olmuş olabilir ki? Alt tarafı bir kızla görüşmek için beni ortaya attın." Kaşlarım havalanırken gülüşüm de yüzümden silindi, ters ters ona baktım.

"Ha sen görüşmek istemiyordun yani? Benim zorumla geldin, görüştün, saatlerce susmadın?"

Elindeki havluyla enseme geçirip "Lan çarpıtma şimdi. Ayağımız İstanbul'a değer değmez bir anda Elif ile buluşuyoruz, dedin. Tamam iyi kız hoş kız da bu kadar acelesi de yoktu. Senin ne bu arkadaş canlılığın tuttu da nefes almadan kıza koştuk?" diye sıraladı bir bir cümlelerini.

"Tamam, çok konuşma, antrenmana hazırlan. Seni mi bekleyeceğiz?" Gözleri kısılırken içten içe gülsem de renk vermedim. Ağzıma bir naneli sakız attığımda hâlâ konuşuyordu.

"Utanmadan bir de Yunus istiyor, demişsin. Bari sorumluluk al lan pis herif!"

"Hadi, hadi." diye yüksek sesle söylenip dolabımın kapağını kapattım, birkaç bakış bana dönerken hepsine selam verip alana gitmek için adımladım. Birkaç adım atmıştım ki kafama gelen ayakkabıyla durup Yunus'a döndüm.

Hâlâ sırıtıyordu.

Sakızı yavaşça çiğnedim.

"Yunus, run!"

Mertens'in sesiyle Yunus'un koşmaya başlaması bir olduğunda daha fazla durmayıp atıldım. Arkamızdan Mertens ve Berkan'ın kahkahası duyulurken Yunus soyunma odasından çıkmıştı. Şimdi Florya'nın etrafını yedi kez tavaf etsindi de görsündü.

,

Elif Öztürk,

Dördüncü eyeliner denemem de başarısızlıkla sonuçlandığında sakince mendile uzanıp gözümü temizledim. Sen kimsin de eyeliner çekmek istiyorsun akılsız kızım?

Rutinime geri dönüp göz altlarımı kapattım ve rimelle kirpiklerimin üzerinden birkaç defa geçtim. Çok fazla cilt problemim olmasa da alnımın ortasında belirmiş bir sivilceyi de kapatıcımla kapattım. Ardından kırmızı likit bir ruju farklı bir fırça yardımıyla azar azar alıp dudaklarıma yedirdim. Bu yöntemi kendi kendime uydurmuştum, ruju daha doğal, daha hafif gösteriyordu. Yoksa kırmızı bir rujla okula gidecek halim yoktu.

Tablet çantamı ve kol çantamı alıp etrafa bir göz attım. Unuttuğum bir şey yok gibiydi. Telefonumu ve anahtarımı da aldıktan sonra montumu giyip evden çıktım. Yine her zamanki gibi kıyafetlerimi asansör aynasında tekrar bir gözden geçirdim. Siyah renkli dar, kısa bir boğazlı kazak, yine siyah, yüksek bel, bol kesim bir pantolon, klasik siyah oversize deri ceketim ile uyumlu duruyordu. Belim pantolonuma rağmen ince bir şerit halinde çıplak olsa da hava bir kış ayına göre sıcak sayılırdı. Doğal hali düz olan saçlarımı da hafifçe dalgalandırıp salık bırakmıştım. Genel bakışta fena değildim.