8. Bölüm: "iyi ki varsın"

2.9K 158 37
                                    


silme artık şu medyalarimi watttty (geberdigim uclu)

Billie Eilish - everything i wanted

[bu şarkı ilerleyen zamanlarda yine gelecek (: ]

...

Kerem A.: İdman bugün dört gibi bitecek

Kerem A.: Seninle beş gibi çıkabiliriz diye düşündüm

Kerem A.: Sana da uygun mu?

Siz: Kerem, ben gerçekten çok çok teşekkür ederim sana ama bu kadarını yapmana gerçekten gerek yok

Siz: Gece maçtan gelmiş olmana rağmen dinlenmeyip yanımda oldun, destek oldun

Siz: Seni cidden daha fazla yormak istemiyorum

Siz: Ben aslında bu kadar toksik bir insan değilim, valla bak

Siz: Sadece Antalya bana pek iyi gelmedi.

Kerem A.: Öncelikle ne yormasından bahsediyorsun Elif?

Kerem A.: Ne yaptım ki?

Kerem A.: Ayrıca sen ne yaptın ki?

Kerem A.: Yaşadıkların, hissettiklerin her insanın başına gelebilecek türden, gayet doğal şeyler

Kerem A.: Anladığım kadarıyla sana da uygun

Kerem A.: Nerde buluşalım peki?

Siz: Bak söz veriyorum ben, tek başıma gideceğim

Siz: Daha fazla uğraştırmak istemiyorum

Kerem A.: Tamamdır, taksi durağı bana da uygun

Kerem A.: Ben idmana döneyim, haberleşiriz

Siz: 🥺

...

Gergin bir şekilde oturduğum koltukta sağ elimi bacağımın altından sarmış, tırnaklarımı pantolon kumaşının üzerinden etime geçirmiştim. Sol tarafımda oturan Kerem oldukça rahat gözükse de omuzlarının gergin duruşundan onun da göründüğü gibi olmadığını anlayabiliyordum.

"Elif," irkilerek ona döndüm. "Ben biraz zorla geldim. Yani eğer o kadar istememenin asıl sebebi benim yanımda da rahat olamayacağın düşüncesiyse, hiç inmeden geri dönebilirim. Kusura bakma, bu ihtimali anca düşünebildim..." Mahcup ifadesi bana bulaşırken gerginliği bir kenara atıp derin bir nefes aldım.

"Hayır, öyle bir şey değil. Ben gerçekten seni daha fazla kendimle uğraştırıp yormak istemiyorum. Tek nedeni bu."

Yüzünde rahatlamış bir ifade oluştu. "Yanındayım o zaman?" Dudaklarımda ufak bir tebessüm filizlendi. "Yanımdasın."

Taksi bizi mezarlığın kapısının önüne bıraktığında bir süre girişte durup öylece baktık. Sessizliği bozan ben oldum. "Cenazede de geçen arkadaşlarımla geldiğimde de..." Yüzümü ona döndüm, o zaten beni izliyordu. "Hiç onların yanında ağlayamadım." Sözlerimin bir amacı da karşı taraftan verilecek bir cevabı da yoktu, farkındaydım.

Bir eliyle gözlüğünü burnunun üstünden hafifçe kaldırıp geri bıraktı. "Ne hissediyorsan, içinden ne geliyorsa onu yapacaksın. Sana seni yalnız bırakacağımı söyledim ama müsaaden olursa öncesinde bir Fatiha da okumak isterim."

gitme buradan | K.A.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin