Birbirinden uzak (Aidan Ryan Gallagher)

Gitme

2 hafta sonra~

Uzun zaman olmuştu, Aidan yaklaşık 2 hafta önce gitmişti, beni kendimle baş başa bırakmıştı. Olması gereken de oydu. İki hafta yıllar gibi geçmişti. Düşünmemek çok zordu. Ona olan aşkımı anlattıkları ve gidişiyle ezmişti ama aşkım hala sönmemek için çırpınıyordu. Sönemiyordu, hem zarar görüyor, hem de istesem de sönmüyordu, sönmesini istiyor muydum? Bilmiyordum.

Bu 2 haftanın sonunda onsuzluğa dayanamamak beni bitiriyordu. Aidan olmadan 2 hafta bile zor dayanmıştım, beni bu işlere bulaştırmamak konusunda kararlıydı ve 3 yıl boyunca beni korumuştu. Yarın onu görmem gerekiyordu, onsuz yapamamak beni yıkıyordu. Yarının hızlı gelmesini bekleyerek uyudum.  

"Aidan yalvarırım yapma!

Lütfen bırak!

silah sesleri...

uzaklardan ses: BIRAK SANA ZARAR GELİCEK!

Patlama sesi...

aidan'ın kanlar içerisindeki görüntüsü"

Dehşetle uyandım. Gerçek sanacağım kadar korkunç bir kabustu. Lavaboya yüzümü yıkamak için gittim, terlemiştim. Aynaya baktığımda gördüğüm görüntüyle şok oldum, burnum kanıyordu, sıcak kanın akışını hissedebiliyordum. burnumu yıkadım ve duşa girdim. Duşta bile aklımda o sesler yankılanıyordu. saate baktım, saat 6'ydı. saçlarımı kurutup giyindim, okula erken gittim. Tek istediğim şey Aidan'ı bulmaktı.

Abimin nasıl biri çıktığını öğrendikten sonra artık neden eve gelmediğini merak etmiyordum. Okula vardığımda nerdeyse kimse yoktu, kantinden bir şeyler alıp o kabusu aklımdan çıkarmaya çalıştım. Düşündükçe içim acıyordu. Bugün pazartesiydi, katliyamdan sonra ilk defa duyurular için bugün okula gelecektik.

Zil çaldı, konferans salonuna doğru giderken Aidan'ı gördüm. Yanına doğru koştum ama yanında başka bir kız vardı. 2 hafta görüşmemiştik ve başka birni mi bulmuştu! Kızın elini sıktı, sarıldı! KIZA SARILDI! Yanına daha hızlı koştum. Hayır kaçıp ağlamayacaktım! Tabiki hesap soracaktım!

Y:N : AİDAN!

Koluna vurdum, sonra binevi suçsuz ama bir katil olduğunu hatırladığımda hafif korkup geri çekildim ama sinirimden ödün vermedim.

Y/N: İKİ HAFTA OLDU ALT TARAFI HANİ BİTMİCEKTİ AŞKIN YA VALLA ÇOK AŞIKMIŞSIN BAŞKA KIZLARIN YANINDA!

Aidan beni gördüğü anda eğilip sıkıca sarıldı, kokumu içine çekti, kendi boyuna kadar havaya kaldırdı. İlk başta ne olduğunu şaşırdım ama geri sarıldım, huzur... artık yanımdaydı. Gülümsedim.

Aidan: Çok özlemişim...

Y/N: İki hafta oldu sadece (kıkırdadım)

Aidan: Senin yanımda olmadığın her saniye özlüyorum ki.

Beni bıraktı, ama elimi bırakmadı.

Aidan'ın yanındaki kız: pff siz sevgili falan mısınız? Ne yani.

Gıcık bir bakış attı.

Aidan: Sen öyle varsay, ona göre davran. (güldü) Bu Vanessa, sınıftan bir arkadaş, beraber hocaya bir soru sorduk sadece, konferansa giderken de konuşuyorduk. Bu Y/N, benim yaşama sebebim. Vanessa, eğer bu arkadaşlığın devam etmesini istiyorsan benimle ilgili romantik bir hayal kurmamanı tavsiye ederim çünkü kalbim ondan başkası için atamaz.

Aidan'ın söyledikleriyle domates kadar kızarmıştım. Bir yandan elini sıkıyordum, çok utanmıştım ama beni bu kadar sahiplendiği için bir o kadar da mutluydum, sadece aklımdan "bir şimdi neyiz?" sorusu geçiyordu. Aidan elimi bırakmadan konferans salonuna gitti, bir yere oturduk.

Müdür: Evet sevgili öğetmen ve öğrencilerimiz, Geçmiş günlerde çıkan katliyamdan dolayı okulumuz büyük bir hasar ve maddi bir kayıp yaşadı, Dönem sonuna yaklaştık ama malesef ki önümüzdeki 2 hafta okul olmayacak. Sömestir tatilinde öğrenci değişim programıyla buraya gelen öğrencilerimizi ülkelerine geri göndereceğiz, hepinizden çok özür dileriz, evlerinize dağılabilirsiniz. İyi günler dilerim.

Gözlerim dolmuştu, Aidan... gidecek miydi. Korkuyla ona baktım, o da bana bakıyordu. Ne yapacağını o da bilmiyordu. 1 ay kalmıştı. 1 ayımız vardı beraber... Gidecek miydi. Elini sıktım. Öğrenciler kalkmaya başladığında biz de kalktık.