Birbirinden uzak (Aidan Ryan Gallagher)

Otel

Aidan'ın uçağından ineli yaklaşık bir saat olmuştu, yolculuk çok uzun sürmüştü ama tüm yol boyu sohbet etmiştik, hiç sıkılmamıştık, yüzünde mutluluk görüyordum, birbirimizin hayatına şıçmış olmamıza rağmen o hayattan beraber kaçmış olmanın mutluluğu vardı yüzünde, yanımdayken olan güvenin verdiği yorgunluk. Ama uçakta uyumamıştık, otel rezervasyonlarını yapmıştık, şuanda da otele giriş yapmaya gidiyorduk. Konuşmak ikimize de iyi geliyordu. "Sence biz yok olunca ne yapacaklar?" diye sordum. 

Aidan: Kim?

Y/n: Hayatımızdaki diğer insanlar.

Aidan: Hayatımda senden önemli bir insan yok da, bilmem belki öldük sanarlar.

Y/n: Ama cenazemiz yok.

Aidan: Kaçırılmışızdır o zaman.

Y/n: Ya bizi ararlarsa.

Aidan: Seni arayıp gerçekten bulabilecek insanlara haber verdik zaten güzelim, başka önemli biri mi var?

Y/n: Senin hayatında peki? 

Aidan: Benim hayatımdaki insanların beni araması çok da hoş olmaz, hepsi iyi niyetli değil. 

Y/n: Ya bulurlarsa?

Aidan: Savaşırız.

Y/n: Ya kaybedersek.

Aidan: Öyle bir şey olmasına izin vermem, ki kimse de bizi bulamaz, bizi yenemez, sana zarar veremez, böyle şeylerle moralini bozma güzelim. 

Y/n: Tamam, ya peki üniversite, ikimiz de menzun olmadık.

Aidan: Peşimizdeki insanlar bitince devam ederiz, istersen senin uzaktan devam etmen için bir yöntem sağlarım ama geleceğimizde üniversite okumuş olmanın bizi çok etkileyeceğini düşünmüyorum, ama sen istersen devam etmenin yolunu buluruz. 

Y/n: Neden benim için bu kadar şey yapıyorsun? Bu duruma düşmemizin sebebi benim?

Aidan: Senin suçun değildi, buraya benim için geliyorsun, gelmek zorunda da değilsin, asıl sen bana dönerek hayatımda olabileceğim en mutlu insan yapıyorsun, yanında olmak bana huzur veriyor ve sen yanımda oldukça mutluyum, seni de mutlu etmek istiyorum, halinden memnun olsan bile hiçbir şeyi kaybetmeni istemiyorum, çok zarar verdim sana. 

Y/n: Belki de bu kadar kolay dönüyor olmamın sebebi budur ama seni özlüyorum, yanındayken bana verdiğin huzuru özlüyorum, olmadığın her gün geri dön de bana anlat, teselli et, nedenini söyle, mutlu et istedim, her gün aralıksız ara da öyle bir sebep söyle ki sensiz olmayı unutup, geri dönmek istedim. Ama o telefon bugün çaldı, tüm gece çalmasını bekledim, affetmeye o kadar hazırdım ki, sadece unutmaya hazır değildim, ama ucunda seni tekrar kaybetmek varsa her şeyi unuturum. 

Aidan: Bizim birbirmizden başka yolumuz yok değil mi?

Y/n: Yani aslında tekrar öldürmeye filan kalkarsan İngilterede fazlasıyla tatlı çocuklar yok değil. (Gülerek)

Aidan: Y/n.

Y/n: Efendim sevgilim.

Aidan: Senin başkasında gözün mü var hayırdır.

Y/n: Ne münasebet, olabilecekleri söyledim sadece, sen beni seni aldatmakla mı suçluyorsun?

Aidan: O olabilecekleri alır o tatlı çocukların bir yerlerine- (gülümseyerek)

Gülerek onu öptüm, kolunu omzuma atıp beni kendine doğru çekti.

Y/n: Olamaz kimse.

Aidan: Ben de öyle düşünmüştüm.