Uzaklaş!*silah sesleri*
X: Pişman olacaksın!
*kanlar içerisindeki bedenler*
Tekrardan... Korkuyla uyandım, dün geceden hatırladığım tek şey kriz geçirmemdi, Aidan'ın misafir odasında uyanmıştım. Kabuslarım zihnimin içinde şimşekler çaktırıyordu ve tekrarlanıyordu. Koşar adımlarla Aidan'ın odasının kapısına gittim.
Kapının önünde biraz durdum, camdan baktığımda sabah olmamıştı, yine de korkuyla kapıyı tıkladım, açılmadı. Daha çok vurdum. İçerden anlaşılmaz sesler geldi ve kapının gıcırdamasıyla Aidan'ın uykusundan yeni uyanmış yüzünü gördüm.
"Y/N?" şaşırmış yüzüne bakıyordum. Hiçbir şey düşünmeden kollarımı boynunun etrafına doladım. Duraksadı ama karşılık verdi.
Aidan: Seni özledim...
O an hiçbir şeyi düşünemedim. Onun kollarındaydım ve her şey doğru geliyordu.
Y/N: Ben de seni özledim...
Aidan: Y/N seni gerçekten seviyorum çok seviyorum. Lütfen bazı şeyleri geride bırakalım buna ihtiyacımız var, ikimizin de. Sana asla isteyerek zarar vermem.
Y/N: Ben de... Ben de seni seviyorum.
dedim ve beni susturan dudaklarıma kapanan sıcak dudakları oldu. Kalbimin duracak gibi atıyordu, öpüşüne karşılık verdim. Kolları belimi daha çok sardı, beni asla bırakmayacak gibi tutundu. Bu sefer aramıza hiçbir şey giremezdi. Bedenlerimizin ve ruhlarımızın arasında hiçbir engel hiçbir boşluk yoktu.
Bir süre sonra dudaklarımız birbirinden nefes nefese ayrıldı ama bana sarılmayı bırakmadı. Alnımı omuzunun biraz altına doğru bırakıp nefesimi düzenlemeye çalıştım ama onun yüzü saçlarımdaydı.
Birkaç saniye sonra yüzüne gülümseyerek baktım, ona bakınca o da gülümsüyordu, gözleri parlıyordu. Mutluydu... Dudağımın kenarına küçük birkaç saniyelik bir öpücük kondurdu ve geri çekildi ama ne olursa olsun kollarını belimden çekmiyordu.
Aklımdan şimdi biz ne olacağız? sorusu geçiyordu. Sormam gerekiyordu. "Biz... neyiz?" diye döküldü dudaklarımdan.
Aidan: Sen ve ben, artık biziz sevgilim.
Sevgilim sözlerinin onun dudaklarından bana çıkmasını duymak bile karnımda yüzlerce kelebeğin uçuşmasına sebep oluyordu.
Belime sardığı kollarıyla beni odasından içeri çekti, artık uyumamız gerekiyordu ve söyledikleri zihnimdeki kabusu çoktan uçurmuştu. Beni yatağına yatırdı ve kendisi de girdi, şaşırmıştım ama kendimi rahat hissediyordum, onun kollarında güvendeydim be öyle kalacaktım. Kollarımı beline doladım ve günlerdir çekemediğim en huzurlu uykuyu onun kollarında çektim.
Yazar notu: bunları yazarken cringelikten gebericem abi asırı asırı kötü oluyo beceremiyorum ben kavga dövüs sahnesi mi yapsam daha cok ya ONU DA BECEREMİYORUM BEN NAPABİLİYORUM 😭 neyse evet devam edelim.
Sabah uyandığımda Aidan yanımda yoktu, huzurlu kokusuyla uyanmıştım ama kendisini göremiyordum. Yastığına sarılmıştım, gözlerimi kırpıştırarak doğruldum. Aidan'ın dolabından bir sabahlık alıp adımlarımı salona doğrulttum.
Salonda da yoktum, telefonumu elime aldım, gece şarja takmayı unuttuğum için şarjı bitmişti. Aidan'ı evde bulamayınca ona bir not yazıp masaya bıraktım.
Sevgilim, uyandığımda evde değildin, bana bıraktığın bir not göremedim. Sorun değil sonra anlatırsın ben kendi evime geçiyorum, istediğinde gelebilirsin 🤍
Telefonumu ve Aidan'ın pijamalarını giymeden önce giydiğim kıyafetlerimi alıp çıktım, karşı kariıya yaşadığımız için birkaç saniye sonra evime gelmiştim. Üzerimi değiştirdim, telefonumu şarja taktım, her şeyin artık ne kadar güzel olacağını düşündüm ama bu düşüncem dışarıdan gelen silah sesleriyle bozuldu.
İçimi bir korku kapladı. Sesler uzaktan geliyor olsa bile silah korkumu aşamayacaktım. Tüylerim ürpermişti. Yine de bir şey yapmadım, buz dolabından hazırda olan meyveli yoğurdu açtım ve televizyon izlerken yemeye başladım. Çok geçmeden silah sesleri çoğaldı ve gittikçe yaklaştı.
Rahatsız hissediyordum ve yoğurdum çoktan bitmişti. Telefonumu çıkarıp Aidan'a mesaj attım, böyle işlerle uğraşmasından nefret ediyordum ama elimden gelen hiçbir şey yoktu, sadece iyi olduğundan emin olabilirdim.
Aidan, sabah da seni göremedim, silah sesleri duyuyorum iyisin değil mi? Lütfen beni korkutma. 12:24
Aidan🤍: İyiyim güzelim merak etme, iyi olacağım. Yanına birazdan geleceğim, merak etme sen nasılsın?
12.37Sonunda cevap verdin ben de iyiyim, lütfen hızlı gel sevgilim ❤️
12:38Telefonu elimden bıraktım, "iyi olacağım" mesajı çok hoşuma gitmese de en azından iyi olduğunu öğrendiğim için içim rahattı.
Birkaç dakika sonra kapı çaldı. Koşar adımlarla kapıya gittim ve kapıyı açtım. Karşımda Aidan'ın yüzünü görünce hiç beklemeden ona sarıldım ve duyduğum silah seslerinin korkusunu yok ettim. Duraksadı ama sarılmama karşılık verip kollarını belime sardı.
Ayrıldığımızda parlayan gözlerle yüzüne baktım ama gördüğüm manzarayla mutluluğum tamamıyla söndü. Aidan'ın kaşının üzerinden yanağına doğru akan kan ve yüzündeki çizikleri fark ettiğim anda hızla onu içeri çektim ve kapıyı kapadım.
"Y/n-" demeye çalıştı ama bir şey söylemesine izin vermeden hızla ıslak bir bezle yüzünü temizledim. "Aidan bu ne?" dedim yüzünü kurularken. Biraz duraksadı ama ben yara bandı aramaya başladığımda cevap verdi.
"Gerçekten o kadar önemli değil, sorun değil. Küçük bir kavga." dedi ve sinirli gözlerle ona baktım. "Neden?!" diye sordum. "Neden kavgalara karışıyorsun, neden bunu yapıyorsun? Sana zarar gelicek..." dedim ve derin bir nefes alıp elimdeki yara bandını kaşının üzerindeki yaraya yapıştırdım. Neyseki çok derin değildi. Yapıştırdığım yara bandının üzerine bir öpücük kondurdum ama ona hala sinirliydim, soruma cevap da vermemişti.
"İyiyim demiştin!" dedim elinden tutup onu koltuğa oturturken. "İyiydim çünkü, senle konuştuğum her an iyiyim, şuan da iyiyim. Aklıma sen geldiğin anda iyi oluyorum." Söyledikleri yanaklarımı kızartsa da sinirimden ödün vermedim. Halsiz görünmüyordu, ama kabuslarımda bile ona zarar geldiğini görürken ve korkuya uyanırken böyle bir şey olması haksızlıktı!
Selamm bu bölüm aşırı vıcık vıcık oldu gibi hissediyorum keşke yazmasaydım ama yapıcak bir şey yokk. Paylaşıyorum isminin özel bölüm olmasının sebebi diğer bölümlern iki katı gibi bir şey yani daha uzun ve sevgili oluyorlar diye böyle bir bölüm yaptım. Şimdilik bu kadar soru cevap kısmı koyacağım oylarınız ve yorumlarınız için şimdiden teşekkürlerr
soru cevap
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Birbirinden uzak (Aidan Ryan Gallagher)
FanfictionY/N ve Aidan Ryan Gallagher'ın hikayesi