The Doctor (The Howard Surgeons)

Chapter 4

Chapter Four

Liam's POV

I was standing beside Jaira's bed. While looking at her na nag iimpake nang gamit.

"I'm happy that you're fine now." ani ko.

She smiled.

"Hope na makapag decide ka na habang mas maaga pa." paalala ko.

She smiled again.

"Thank you Dok Liam gumaan-gaan yung pakiramdam ko dahil sa napaka generous mong doctor. And thank you nga pala sa lahat nang motivation." saad niya.

"Walang anuman ikaw pa ba." atsaka ko din siya nginitian.

Kinuha ko yung bag niya, inoffer kong ako na magdala nun para sa kanya. Papalabas kami nang hospital habang nauna akong maglakad para pumara na nang taxi para sa kanya. Nang pumara na ang taxi sa harap namin nag kausap pa kami saglit bago siya tulayang umalis.

"Thank you again Dok Liam."

"Walang anuman, take care of yourself, live long."

Atsaka siya napatawa. Kinuha ko ang isang maliit na papel mula sa bulsa at pa sekreto itong iniabot sa kanya.

"Ingat ka." atsaka ko inilagay ang palad sa may taas nang pinto para di siya mauntog.

Nang makasakay na siya patuloy pa rin ang aking mga mata sa paghatid nang tingin sa sinasakyan niyang taxi habang kumakaway pa ako.
Napangiti nalang ako nang maisip ko kung ano kaya magiging reaksyon niya pag nakita yung iniabot ko sa kanya.

Jaira's POV

Nakatanaw ako sa side mirror habang tinitignan si Dok na kumakaway. Nabaling agad yung atensyon ko sa maliit na papel na iniabot niya.

"Call me if may kailangan ka. This is my personal number. You can approach me anytime. I'll make time for you." indicated ang mobile number.

Napatawa ako nang mahina dahil sa sobrang cringe ni Dok. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o kikiligin.

Nang makauwi diretso ako sa kwarto. The day before I was admitted isang malaking kahihiyan ang sinapit ko. Habang inaalala ang nangyari di ko namalayang napaluha na pala ako.

"You should be a shame of yourself Jai. Sa itsura mong yan you really expect that I'm sincere? Nagpapaka sincere nalang ako dahil may kailangan ako sayo. And besides I have Cathy with me. Kung di mo din naman kaya yung mga simpleng request ko sayo, then let's stop this friendship."

I can still remember, word by word, yung mga sinabi ni Hanz nung araw na yun. Sa harap ng buong estudyante ng school sa gym. Paano naman ako makaka gain nang lakas nang loob, kung lahat naman nang estudyante dun ako lang pag-uusapan. Sisikip lang dibdib ko. At sasakit lang ulo ko sa kakaisip. If ever I undergo a surgery still ganun pa rin naman magiging problema ko pagkatapos ng operasyon. Why would I prolonged my life and continue to live like this?
--------

Liam's POV

Habang bitbit ang kape mula sa vendo napadaan ako sa department stations.

"Dc. Brent kumusta ang vital signs ni patient 290?"

"Ayus naman po Dok, I will do my rounds later to check again."

"Good." sabay higop ng kape.

"Dra. Macy, nakuha mo na ba ang result sa CT scan ni Lily?"

"Yes dok, nakuha ko na po. I leave a copy in your desk po." sagot niya.

"Thank you."

Habang patungo na ako sa quarters nagkasalubong kami ni Dr. Xy ang Director ng neurology department.

"Dok Liam."

"Dr. Xy."

"Can we have a talk? It will not take a minute of your precious time."

"Basta hindi po yan tungkol sa blind date no problem."

Atsaka kami natawa pareho.

"After you." ani ko at pina una ko si doc Xy habang nakasunod naman ako.

*At doc Xys' office*

"Have a seat Dr. Howard."

Atsaka naman ako naupo.

"Naa-alala mo pa ba yung St. John University? You actually conducted a medical symposium there."

"Oo naman po."

"Si Dr. Enriquez kasi nakatanggap siya nang isang mas better opportunity abroad. Kaya siya nakapag desisyong mag resign sa university." ani Dr. Xy.

"And now St. John University is looking for a new professor sa medical course to replace."

"I know na nasa medical mission ka lang dito sa hospital a month from now babalik ka na din nang Cleveland. Mas better opportunity din yun. I'm just encouraging you to apply a medical professor."

"But still the decision is all yours."

"Pag-iisipan ko po yan Dr. Xy and I'm thankful for the offer." sagot ko.

"Yun lang din naman yung sasabihin ko. Sabihan mo lang ako sa kung ano mang magiging desisyon mo. I will be happy to refer you."

"Thank you for that Dr. Xy."

Nasa quarters na ako habang nakatanaw sa mga admitted patients. Iniisip ko yung offer ni Doc Xy. I can handle to reapply in Cleveland again if di magwowork yung posisyon ko bilang professor.
I still want to try it. It would be a part time job lang din naman.
At this very moment mababantayan ko din si Jai.