The Doctor (The Howard Surgeons)

Chapter 19

Chapter Nineteen

Liam's POV

Sabado ngayon at ininvite kami ni Jaira sa birthday ng mama niya.
Her family was there and pormal akong nagpakilala sa mama at papa niya hindi bilang doktor, kundi bilang nobyo ng anak niya.

Napasubo pa kami ng mga residents kong lalaki dahil pinapainom ako ng alak ng tatay at mga tiyohin niya.

"Gustuhin man po naming uminom sir. Babalik pa kasi kami ng hospital." pagtanggi ko.

"Magiging son in law na din naman kita kahit ikaw nalang uminom isang baso lang. Pang welcome to the family."

Kaya pumayag na din ako.
Nasa labas kami ng bahay nila sa may garden. At nag vivideoke.

"Dok kumanta ka. Pang pa dagdag pogi points." advice ni Brent

"Shh. Tumigil ka nga." sagot ko.

"Kanta na." hirit ni Kevin.

"Kakanta na yan! KAKANTA NA YAN" panunukso nila.

Ayoko naman maging kill joy kaya kumanta ako.
Kanta ko na yung nagplay ng lumabas si Jaira habang dala-dala ang tray.
And nagsimula na akong kumanta while naglalakad siya papunta sa amin.

"Hindi ko naman akalain na, at di ko rin inaasahan pa. Na ang tulad mo ay aking makilala."

"At kung ano ako'y tanggap mo na, hindi ka rin nag alinlangan pa. Ikaw at ako hanggang wakas ay tayo ng dalawa."

And we started looking to each other. Hindi na sa videoke naka focus ang mata ko.

"Palagi kang laman ng isip ko. Laman ng bawat panaginip ko. Ikaw lang ang tinitibok ng puso ko ito. Lagi rin akong nagdarasal, hinihintay kita ng kay tagal. Bigay ng maykapal, ngayo'y abot kamay na kita mahal."

--------
Jaira's POV

I'm listening to my man singing habang papalapit sa kanila. And he started looking at me.
Inilapag ko yung dala ko sa mesa. Hindi man ako nakatingin sa kanya I know he is singing while looking at me.

"Nais ko'y laging kapiling ka
Ayoko nang muling nag-iisa
Pag nandyan kana
Sa piling ko ay kay saya."

"At kung ano ako'y tanggap mo na
Hindi ka rin nag alinlangan pa
Ikaw at ako'y
Hanggang wakas
Ay tayo lang dalawa."

"Palagi kang laman ng isip ko
Laman ng bawat panaginip ko
Ikaw lang ang tinitibok
Ng puso kong ito,
Lagi rin akong nagdarasal
Hinihintay kita ng Kay tagal
Bigay ng Maykapal
Ngayo'y abot kamay na kita mahal."

"Palagi kang laman ng isip ko
Laman ng bawat panaginip ko
Ikaw lang ang tinitibok
Ng puso kong ito
Lagi rin akong nagdarasal
Hinihintay kita ng Kay tagal
Bigay ng Maykapal
Ngayo'y abot kamay na kita mahal."

"Bigay ka ng Maykapal
Bigay ka ng Maykapal."

I smiled at him. After niyang kumanta tumabi ako sa kanya. And entire time he just hold my hand habang nakikipag interact sa family ko. At nakasandal ako sa balikat niya. Never niya talaga binitawan ang mga kamay ko. He is so generous.

Nauna nang umuwi ang seniors ko babalik pa kasi sila ng hospital. Nagpa iwan naman si Doc pero susunod na din siya maya-maya kaya naglakad lakad muna kami. At hinatid ko na din siya after mapagod sa paglalakad and he kissed my head before leaving.

"Good night."

Bigla niya akong niyakap.

"Good night have a sweet nightmare." he whispered.