Son Maç // Hyunin

3🥊

Hyunjin duyduğu cümleyle bir kaç saniyelik şaşkınlığa uğradıktan sonra yanakları duyduğu cümleyle birlikte kızarmaya başlarken dudaklarını birbirine bastırıp bir-iki adım gerilemişti.

"Uyanır uyanmaz da yavşamaya başlamazsın yani. Pes." Jeongin sesin geldiği yöne baktığında Seungmin olduğunu görünce yüzü memnuniyetsiz bir ifadeye bürünmüştü anında.

"Sen de mi buradaydın ?"

"Ne oldu canım, beğenemedin mi? Seni arkadaşımla tek bırakacağımı düşünmedin heralde? Şimdi üzerine atlarsın falan. Gencecik yaşımda katil olamam birde."

"Ağrın veya herhangi bir şikayetin var mı Jeongin?" Jeongin, Seungmin'e göz devirdikten sonra yorgunca gülümseyerek yanı başındaki meleğine dönmüştü.

"Biraz midem bulanıyor ve karnımın sol tarafı sızlıyor."

"Serumuna ağrı kesici enjekte ederiz birazdan. İstediğin birşey var mı?" Ufak bir kızarma seansından sonra tekrar sedyenin ucuna oturarak elini, Jeongin'in elinin üzerine koymuştu.

"Yok,yanımda olman yeterli." O da elinin üzerindeki ele, kendi elini koyarak okşadı.

"Şimdi kusacağım." Seungmin eli ile ağzından birşey çıkarıyormuş gibi yaparak öğürme sesleri çıkarıyordu.

"Aslında fikrim değişti, bir isteğim olacak senden."

"Ne istiyorsun? Hemen alıp geleyim."

"Şu başıboş köpeği at buradan. "

"Hah! Benim hastanemden beni kovuyor."

Hyunjin bıkkınlıkla sesli bir nefes alıp vererek başını olumsuz anlamda sağa sola hareket ettirdi. Ciddi ciddi onu dinleyip istediği şeyi sormuştu.

İkili atışmaya devam ederken içeriye başka bir doktorun gelmesiyle birlikte susmuşlardı. Hyunjin hasta hakkında rapor vermek için formu eline alıp Dr.Nayeon' a verdi.

" Seo Jeongin. 25 yaşında. Yaklaşık bir saat öncesine kadar bıçaklı saldırı vakası ile geldi. Karnının sol tarafında derin olmayan yaralanma söz konusudur. Dikişleri atıldı,kan takviyesi ve pansuman da yapıldı."

"Teşekkür ederim Hyunjin. Peki herhangi bir şikayeti var mı hastamızın ?"

"Sadece midem biraz bulanıyor ve yaram sızlıyor."

"Merak etmeyin, korkulacak birşey yok. Seungmin,seruma ağrı kesici enjekte et lütfen. Hyunjin hasta takibi sende. Serum ve takviyeniz bitince sizi taburcu ederiz. Ama olaki istifar gibi sorunlar olursa, bizimle bir süre daha birliktesiniz."

"Teşekkür ederim." Jeongin doktorun ilgili yaklaşımından dolayı gülümsemişti.

"Rica ederim. Geçmiş olsun."

Doktor odadan çıktıktan sonra Seungmin ağrı kesici almak için dışarı çıkarken işaret ve orta parmağını ilk kendi gözüne, sonrada Jeongin'in gözüne tutup baş parmağıyla boğazını kesiyormuş gibi yaptı. Jeongin' de küçük çocuklar gibi dilini çıkararak cevabını vermişti.

"Nasıl oldu olay?" Hyunjin tuttuğu eli bırakmadan sedyede biraz daha ona yaklaşmıştı.

"Benim yaşlarımda birisini köşeye sıkıştırmışlardı. "

"Sende tabi kendince kahramanlık yaptın."

"Ne yapsaydım Hyun? Hiçbir şey olmamış gibi geçip gitse miydim?"

"Öyle demek istemedim. Yetkili birilerine haber verebilirdin. Hadi onu geçtim, neden telefonunla cüzdanını evde bıraktın?Ve bensiz yürüyüşe gittin..." Sona doğru istemsizce sesi kısık çıkmıştı. Ona hesap soruyormuş gibi görünmek istemiyordu. Ama nedenini de merak ediyordu.