MERHABA NASILSINIZ UMARIM İYİSİNİZDİR<3 YENİ BÖLÜM İLE KARŞINIZDAYIM UMARIM BEĞENİRSİNİZ İSTEDİĞİNİZ BİR KARAKTER OLURSA LÜTFEN BELİRTİN. VE ZAHMET OLMAZ İSE BİR YILDIZ ALABİLİR MİYİM? ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDERİM HAYDE BÖLÜMEEE KARAKTERİ İSTERSENİZ BAŞKA HAYAL EDEBİLİRSİNİZ SİZE KALMIŞ💖💖💖💖
Karakterimizin ismi y/n l/n 26 yaşında ve beyin cerrahisi (lütfen tıp bilgimi sorgulamayın ben hukukçuyum) Sanzu'da 28 yaşında Bonten zamanı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
36 saatlik kredi nöbetimin sonuna gelmiş ve uykusuz bir şekilde evime dönüyordum. Henüz mesleğime yeni atandığım için arabamı alamamıştım o yüzden bir süre taksi ile gidip gelecektim. Taksiden inip dairemin bulunduğu gökdelene doğru ilerlemeye başladım. İçeri girip asansöre doğru gittim, benimle birlikte birkaç kişide asansörü bekliyordu. Fazla beklememe gerek kalmadan asansör geldi ve bindim. 38. kata basıp daireme çıkmayı bekledim. İnanılmaz bir baş ağrısı ile sadece uyumayı istiyordum. Her katta insanlar iniyor ve asansördeki kişi sayısı azalıyordu.
Telefonumdan gelen bildirim sesiyle telefonuma baktım. Yine oydu, eski sevgilim. Çok uzun zaman önce tanıştığım olan eski sevgilim, bu aralar fazla rahatsız edici olmaya başladı. Ortaokul ve lise zamanlarında çıktığım Sanzu Haruchiyo. Böyle şeyler olacağını bilseydim asla çıkmazdım. "O zamanlar bunların sadece başlangıç olduğunu keşke bilseydim." Tam bunları düşünürken omzumda hissettiğim el ile irkildim. Bir an Sanzu'nun olduğunu sanıp korktum ama sonra yan dairemde oturan Shu olduğunu gördüm. Büyük bir rahatlama ile gülümsedim ve;
- Oh selam Shu nasılsın?
- Selam! İyim senden ne durum? Doktorluk nasıl bakalım profesör hanım?
- Hiç sorma yorucu ve bir o kadar bunaltıcı ama maaşını düşünürsek değer. Durumlar ise aynı bilirsin ya. Bu arada senin avukatlık ne durumda.
-Aynı henüz pek bir şey olmadı zamanla gelişir-
Tam sohbetin ortasındayken telefonum bildirim sesiyle birlikte ikimizde sustuk.
- Kusura bakma hastaneden olmalı hemen döneceğim. Dedim ve telefona baktım.
Gördüğüm mesaj ile kaskatı kesildim;
"Biricik sevgilim yerinde olsam o kadar fazla samimi olmazdım. Yoksa arkadaşından geriye sadece ismi kalır. Şimdi akıllı bir kız ol ve sohbeti kes babacığını daha fazla kızdırmak istemezsin."
- Hey y/n? İyi misin?
- Ah, evet evet sadece hastanede birkaç sorun çıkmış.
Şansıma tam o sırada asansör geldi ve hemen indim. Hızlıca daireme gittim ve kapıyı açtım. Benim ne yaptığımı nereden biliyordu? Nasıl olabilirdi? Bu ilk bile değil! Durum çığırından çıkmaya başladı. Tam düşünürken duyduğum ses ile tamamen korkuya kapıldım.
