Book 2: I Love You Sir! 👑

C H A P T E R 35

Someone's POV

I'm back!

Sisiguraduhin ko na magiging akin ka na Justine. I will love you more than he did!

"Sir! Welcome to the Philippines!" Masayang pagbati ng mga tauhan ko pagkababa ko ng private airplane from London. Bakasyon lang muna ako at sa pag-uwi ko uli sa London ay kasama ko na sya.

Ang aking minamahal at pinakamamahal na babae.

Walang reaksyon ko lamang sila tinignan at sumakay sa kotse na ipinahanda ko.

Angelica Grace POV

Hindi maganda ito! I need to tell him; James.

Oo, isa akong desperada sa pagmamahal at atensyon ni James pero dati 'yun because I knew na matatalo at matatalo pa rin ako sa huli.

Justine is real win over his heart and love.

Kaya ngayon ay babawi ako sa mga pagkukulang ko kahit buhay ko ang kapalit. I'm here at James house at bibisitahin ko silang dalawa ni Althea.

Peke ang pagbubuntis ko. Namatay ang anak ko mula pa lang sa sinapupunan ko, ang anak namin ni Adrian. Nagbunga ang kasalanan namin pero dahil sa maselan ang pagbubuntis ko ay namatay ito. Ginamit ko si Althea upang palabasin na anak ko ito. Pero ngayon nagsisisi talaga ako ng husto.

I tap the doorbell. Mga ilang sandali ay bumukas ang gate at bumungad sa akin ang babysitter ni Althea na si Martina. Nagulat pa sya ng unang at takot nya akong tinignan.

Hindi ko sya masisisi dahil naging malupit ako sa kanya dati, imbes na malungkot ay ngumiti lamang ako ng matipid para mabawasan ang awkwardness feeling.

"A-ano po 'yun ma'am?" Kinakabahan nyang tanong.

Ngumiti ako. "Dadalawin ko sana sina James at Althea. Nand'yan ba sila?"

Umiling lamang sya at ngumiti kahit alam kong pilit iton ngunit hindi ko na lamang ito pinansin pa.

"Pumunta pula sila kila ma'am Justine. Narinig ko po na nakalabas na po ng hospital si ma'am Justine."

Na-hospital pala si Justine pero bakit naman?

Ngumiti at tumango na lamang ako bilang pagtugon. Inabot ko na lamang sa kanya ang mga pasalubong ko para sana kina Althea.

"Here, pakisabi na lang na dumaan ako dito. Tsaka sorry sa mga ginawa ko sa'yo dati, pinagsisisihan ko talaga iyon. Sana mapatawad nyo ako." Sincere kong sabi.

She suddenly panicked and her hand was waved again and again. "W-wala po 'yun ma'am basta ay nagsisisi na po ikaw. Masaya po ako para sa'yo." Napangiti ako sa sinabi.

Kung sana ganito na ako noon edi sana hindi ko nararamdaman ang lungkot at awkward sa mga tao. Nagpaalam na ako at umalis, sana susunod makasama ko sila sa huling pagkakataon.

Justine Mae's POV

Sa wakas na discharged na rin ako! Woohoo!

Mga ilang araw na rin akong nakauwi at nalaman na rin nila mama ang nangyari sa akin pero dahil sa over protective ang mama ko, kaya isang linggo na rin ako dito lang sa bahay. Study home muna daw ako hanggang sa bumalik ang lakas ko.

Nanonood ako ng movie sa Netflix dahil sa wala akong magawa habang kumakain ng paborito kong matcha ice cream. I missed this moment!

Napatingin ako sa pinto nang biglang may may nag-doorbell. Huh?

Nakita ko ang isang katulong namin na akmang pupunta sa labas pero pinigilan ko na ito.

"Ako na po manang, tapusin nyo lang po ang ginagawa nyo sa kusina." At ngumiti ako sa kanya na ikinakamot nya ng ulo at tumango.