She And Her Sacrifice♟️/SASUSAKU FANFICTION [TAMAMLANDI]

The first person to protect me

Yeraltında uyulması gereken 5 kural vardı...

1- Senin için değerli olan şeyleri sakla.

2- Asla kimseye borçlanma.

3- Duygularını bir kenara bırak.

4-Tereddüt etme.

5-Hayatta kal.

Annem bana küçükken hepsini öğretmişti.

Açık açık asla dile getirmemişti ama ben büyürken önüme hep engeller çıkarmıştı.

Bazen ondan bu yüzden nefret etmiştim.

Ancak büyüdükçe onu anlamıştım.

Kızının yitip gitmesini istemiyordu.

Kendisi gibi olmasını istemiyordu.

Arabadan inmeden önce duraksadım ve arka koltuktaki bavuluma baktım.

Ne zaman bu ülkeye bir daha ayak basacaktım acaba?

Annemin memleketine...

Başımı çevirdim ve arabadan çıktım.

Duygusallık zamanı değildi.

Önümde yükselen eve baktım.

Buradan en son 12 yıl önce bir daha dönmeyeceğime inanarak çıkıp gitmiştim.

Şimdi ise yeniden geliyordum.

Kendime güvenmeliydim.

Adımlarımı sağlamlaştırdım ve dikleştim.

Evi saran korumalar ordusu beni görünce gerildi ve içlerinden bir tanesi haber vermek için eve girdi.

Duraksamadım.

Sadece bu anın geçip gitmesini istedim.

Korumaların hepsi bellerindeki silahı göstererek beni gözleriyle takip ettiler.

Belimdeki silahın hafif baskısını o anda hissettim.

Bu korumaların çoğundan daha iyi bir silah kullanıcısıydım.

Çünkü, Amerika'da katı bir eğitim almıştım.

Babamın bilemeyeceği bazı gerçeklerden biriydi...

Kendi kendime gülümsedim ve geniş avluyu geçerken adımlarım sıklaştı.

İçeriye girdim.

Bir hizmetçi geldi ve paltomu almak için öne uzanınca onu kibar bir dille geri çevirdim.

Fazla uzun kalmayı planlamıyordum.

Tanıdık koridorlar, tanıdık bir ev girişi ama yabancı olduğum yapay bir kokuyla sarılmış bu ev benim artık yuvam değildi.

Boğazıma oturan yumru gözlerimin arkasının yanmasına sebep oldu.

Ağlamamaya direndim.

Üst kata çıkarken annemle bu evde olan tüm anılar gözlerimin önündeydi.

Koridorlarda koşturmacalarımız, mutfakta yaptığımız pasta savaşları, oturma odasında uyuyakalışımız, yatak odamda okuduğu masallar...

İçime çöken ağırlık çok fazlaydı.

Onunla geçirdiğimiz bunca zaman tozlu raflarda solmaya mahkumken tozları üzerinden silkelemiştim.

İlerideki koridorun sonunda görülen beyaz kapı içime oturdu.

Annemle babamın yatak odası...

Şimdi burada babamın yatağında başka bir kadın vardı.

Ve annemin ölümünden sadece 1 yıl sonra evlenmişti.