Hayatta zenginseniz her şeyi başarmanıza yetecek kadar gücünüz vardır.
İyi bir ev, iyi bir araba alabilirsiniz, öyle ki aşkı bile satın alabilirsiniz.
Ancak her şeyden önce zenginliğiniz size tek bir şeyi veremez.
Sahip olacağınız aileyi...
Belki Hinatayla bir noktada aynı geminin yolcusu olabilirdik.
O hayatı boyunca umursanmamış ve kullanılmış bir kadındı, bense elinin tersiyle itilmiş biri...
Öğrendiklerimizi, gördüklerimizi ve hissettiğimiz her şeyi kendi içimize atacak kadar yalnızlaşmıştık bu hayatta...
Ancak ben yaşadığım her şeyden sonra dimdik durabiliyorken, Hinata eziliyor, altında yok oluyordu.
Sırf bu yüzden ona acımamı içten içe bekliyor muydu?
'Ama ben arkamı dönüp gittim...'
Bazen son bir kez sağlam bir şekilde ayağa kalkmak için yerin dibini boylaman gerekir.
Çıkış yolunu kendimizin bulacağı o süreçte yalnızlık, insanlara güvenip hata yapmamızı önler.
Hinata'ya sırtımı dönüp gitmem ona bir iyilikti, eğer değerini bilirse...
İşte bu yüzden umursamıyordum.
Aklıma takılan tek şey babamın öldürdüğü sürtüğünün Hyuuga'ya ne kadar bilgi aktardığıydı.
Ve Hinata ile ne yapmamız gerektiğiydi.
Merdivenlerden aşağıya indiğimde Naruto ve Sasuke çoktan ayaklanmışlardı.
Yanlarına gidip Sasuke'nin yanına gittim.
"Duydunuz. Şimdi ne yapmamız gerekiyor?"
Sasuke bana dikkatlice bakarken başını olumsuzca salladı.
"Hyuuga bulaşılması için ciddi tedbirler alınması gereken bir aile..."
Naruto yavan bir şekilde güldü.
"Ben ne güne duruyorum..?"
Gerçekten de..?
Sasuke Naruto'yu çağırdığında oyuna yeni oyuncuların alınması gerektiğini ima etmişti ancak Naruto'nun ya da ailesinin ne adını duymuş ne de yaptığı işten haberdar olabilmiştim.
Sasuke bir şey söyleyecekken onu durdurdum.
Ve Naruto'ya tatlı tatlı gülümsedim.
"Belki de bana kendini daha da detaylı tanıtmalısın, Naruto. O zaman ne güne durduğunu anlayabilirim."
Naruto bu çıkışımı beklemiyordu ama bozuntuya vermedi.
Her zaman eğlenir bir ifade takılmış olan bedeni dikleşti ve ciddileşti.
Belki şu anki ciddiyetiyle bile Sasuke'ye rakip olabilirdi.
"Merak etme, Sakura. Çünkü ben de Sasuke gibi her şeye sahip biriyim sadece..."
Beklenti içine girdiğimden bu cümle beni içten içe hayal kırıklığına uğrattı.
Sasuke'ye döndüm ama gözleriyle beni daha fazla soru sormamam konusunda uyardı.
İkisinin de neden böyle davrandığını bilmiyordum ama bozuntuya vermedim.
Naruto'nun kendine ait odasında saklamak istediği sırlar olabilirdi.
Ancak o Sasuke'nin arkadaşıydı ve ben Sasuke'ye güveniyordum.
Ve Sasuke onu sırlarına rağmen kendine yakın görüyorsa diyecek bir şeyim yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
She And Her Sacrifice♟️/SASUSAKU FANFICTION [TAMAMLANDI]
FanficGüneş annemi güzel bir öpücükle ödüllendirdi ve annem benim elimi tutarak gülümsedi. Uzun saçları, mavi gözleri ve sevecen bakışları çocuk kalbime dokunuyor, beni mutlu ediyordu. Elimi tutan eli sıkılaştı... Arkama bakmama izin vermedi. Diğer elini...