You're no good for me

107 12 16
                                    

Her şey çok ani olmuştu.

Babam silahının emniyetini çektiği anda görüşüm Sasuke'nin önüme geçmesiyle kapanmıştı.

Sonrasında ise keskin bir patlama sesi...

Daha önce vurulan insanları görmeme rağmen, silahların sesine aşina olmama rağmen, her zaman beni ürpertirdi.

Şimdi olduğu gibi...

Ancak burada, şu anda duygularım açığa çıkmamalıydı, sonuçta böyle bir cehennemde yaşıyorduk ve birinin hayatını alabilecek tanrılar bazen biz oluyorduk.

Toparlandım ve Sasuke'nin koluna tutunarak başımı uzattığımda koltukta gevşemiş bedeni gördüm.

Oradaydı, gevşemiş bir kemik yığını halinde yatıyordu.

'Babamın sürtüğü...'

Şaşkınca açılmış gözlerini gördüğümde ürpererek irademin son kırıntılarına sığındım.

Ölümüne üzüldüm desem yalan olurdu ancak bir anda başından tek bir kurşun yiyerek ölmeyi hak ettiğinden emin değildim.

En azından ona işkence ettiğim hayallerimde işlediğim gerçeklik böyle değildi.

Önce annemle ilgili dediği ya da ima ettiği her şeyi bir bir ona yedirmek ardından o güzel yüzünü parçalamak vardı o hayallerde...

'Anneme hakaret eden herkesin sonu bu olmalı...Annem ne kadar çok insan öldürmüş olsa da...'

Burukça güldüm.

Cesedine bakarken içimi tanıdık bir soğukluk kapladı, beni kucaklamasına izin vermek en mantıklı olandı.

Sonuçta varlığını öğrendiğimden beri ondan nefret ederek yaşamak bir parçam olmuştu.

Odanın kapısı aniden açıldığında bakışlarım cesetten ayrılıp içeriye giren koruma sürüsüne kaydı.

Önce bize ardından cesede baktılar.

Sasuke'nin yanına geçtim ve elini fark ettirmeden belli belirsiz sıktım.

Bana yandan bir bakış attı.

Gözlerimi yavaşça açıp kapattım.

'İyiyim, endişelenme...'

Fugaku ve Mikoto şaşkınlıklarını benim kadar bastırmakta başarılı olamayarak irileşmiş gözlerle olayları idrak etmeye çalışıyorlardı.

Ama babam ve Sasuke oldukça sakindi.

Babam bana bir bakış atıp kadının yanına gidip hiç bir şey olmamış gibi oturdu.

"Temizleyin."

Sasuke'nin emredici ses tonu tenime battığında gözlerimi ona çevirdim.

Korumalar kan damlamaması için kadını dikkatlice aldılar ve geldikleri gibi hızla odadan çıktılar.

Onlar odadan çıktıklarında Sasuke'nin bakışları bana dönmüştü.

Gözlerinin derinliklerinde gördüğüm sahiplenici duygu kor gibi yanıyor ve öfkeyle alevlenmeye hazırlanıyor gibiydi.

"Açıkla bunu, Ryuu...Ne demek oluyor bunlar?"

Fugaku'nun hafif gergin ses tonunu duyduğumda ilk defa o tetiğin ucunda olabileceğimi fark ettim.

Sasuke de bunu fark etmiş olmalıydı ki öfkelenmişti...

Aman Tanrım...

Babam elini çenesinin altına koyup koltukta gevşedi.

She And Her Sacrifice♟️/SASUSAKU FANFICTION [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin