She And Her Sacrifice♟️/SASUSAKU FANFICTION [TAMAMLANDI]

Everything that happened in the past is because of me.

Bir yolunu bulabilirdi.

Pes etmeyebilir, her ne kadar tehlikenin boyutu büyük olsa bile 'ben babanım ve yanındayım' diyebilirdi.

Onca yıl, onun varlığını hissetmediğim onca zaman, beni kibirli ve intikam isteyen birine dönüştürecek olan 12 yıl...

Bir an bile, sadece bir an bile zaman bulamamış mıydı babalık yapmaya..?

Bu kadar mı tehlikeliydi durumlar..?

Aklım hiçbir şeyi alamayacak kadar kalbimin esiriydi şu anda...

Kalkıp gidebilir, bir köşede kendi kafamda kurduklarımla beraber ağlayabilir, beni yönlendirmelerine izin verebilirdim.

Ya da burada kalıp canımın daha da yanmasına şahit olurdum.

'Daha fazlasını duymayı kaldırabilecek miyim..?'

"Doğduğundan beri kızına babalık yapmamanı bu sebebe mi bağlıyorsun?"

Düşüncelerimin puslu görüntüsünde Sasuke'nin kendinden emin sesi bir ışık gibi parlamıştı.

Gözlerimi babamdan ayırıp ona döndüm ama bana bakmıyordu.

Rahat bir şekilde yanımda oturmasına rağmen bakışlarında gördüğüm o fırtınanın hedefi babamdı.

"Sen ne bileceksin ki?"

Babamın boş sözleri havada yankılandı.

Ancak bu tavrı beni daha da sinirlendirmekten başka bir işe yaramamıştı.

"Anlatacak mısın yoksa seni zorla mı konuşturmamız gerekecek?"

İçimdeki öfkenin sesime yansımasına izin vermek belki bir zayıflık olarak görülebilirdi.

Ancak bu konuda zayıf olmak beni kırılgan biri yapmazdı.

Onun aksine annemi önemsediğini gösterirdi.

Babam bu çıkışımdan hoşlandığını belli edercesine çenesini ovdu.

Geriye doğru yaslandığında bizimle daha fazla didişmeyeceğini anladım.

Akşam güneşinin altında kış bahçesinde oturan ipek saçlı kadın bulunduğu huzurlu ortamın aksine oldukça gergindi.

Yine de hizmetkarlara karşı yüzünde hep kibar bir gülümseme ve karnındaki bebeğine karşı olan sevgisi bir anlığına bile azalmamıştı.

Evin ve bahçenin etrafındaki korumalara bakarken elini şişmiş karnına koydu.

Her ne kadar güvende olduğunu bilse de bu sadece kısa bir süreliğineydi.

Ayrıldığından beri, kaçtığından beri hep buradaydılar, onun bir nefesini, kalp atışını takip ediyorlar, yorumluyorlar ve bekliyorlardı.

Doğru zamanı bekliyorlardı.

Karnında duran elinde hissettiği ufak bir tekmeyle gülümsedi.

En büyük hatası olabilecek bu çocuğa hamile kalırken tereddüt bile etmemişti.

Orada kanlı elleriyle dururken ve artık daha fazla insanın ölmesini kaldıramayacağı o yol ayrımındayken sevdiği adamı bulduğunda tereddüt etmemişti.

'Yaşamak istiyorum, öldürmek değil...'

'Hayatın güzelliklerini görebilmek istiyorum. Aşık olmak, eğlenmek, üzülmek, nefret etmek istiyorum...'

'Kısa bir anlığına olsa bile yaşadığımı hissetmek istiyorum...'

'Bir projenin kölesi değil, kendi ihtiyaçlarımın kölesi olacak kadar özgür kalmak istiyorum...'