She And Her Sacrifice♟️/SASUSAKU FANFICTION [TAMAMLANDI]

The power of rebellion brings cruelty.

Karanlık bir ormanda yolumu bulmaya çalışan biri gibiydim.

Yolun sonunda beni gerçekliğe çıkaracak ışığı bulmaya çalışırken korkarak ve titrek bir şekilde adım atıyordum.

Ama o ışığa ulaşma isteğim arttıkça adımlarım sıklaştı ve sağlamlaştı.

Çünkü bu yolda yalnızdım, kaybedecek hiçbir şeyim kalmamıştı.

Tek istediğim intikamdı.

Basitti.

Annemin ölümüne sebep olan babamın cesedini görebilmek içindi.

12 yaşımdan beri sadece bunun için yalnız başıma nefes alıyordum.

Hiç kimse olmadan, yapayalnız...

"Benim olan benden kaçmaz, kaçamaz, Sakura. Çünkü, her zaman bulacağımı bilir."

Sasuke'nin ilerleyen bedenine bakarken titredim ve bakışlarımı kaçırdım.

Ben onun değildim.

Asla olmamıştım.

Olamazdım.

İçimdeki sıkıntıyla dolu balon büyüdü ve beni patlamakla tehdit etti.

Ama onu bu raddeye getiren tek kişi bendim.

Aldığım nefes boğazıma takıldı.

Gözlerimi kırpıştırdım.

Ve kendime toparlanmam gerektiğini hatırladım.

Ne olursa olsun Sasuke benim tarafımda olan biri değildi.

Bana böyle davranması aklımı çelmekten başka bir işe yaramamıştı.

Ben annem gittiğinden beri yalnızdım, yalnız olacaktım ve yalnız ölecektim.

Yapmam gereken sadece buydu.

Geniş ön lobiden geçtik ve korumaların dikkatli bakışları altında karşı koridora yürümeye devam ettik.

Yürüdükçe kafamdan az önce yaşananları uzaklaştırabildim.

Ve şu ana odaklanabildim.

Az önce yaşananların hepsi zihnimden silindi.

Koridorun sonundaki kapının girişinde bekleyen korumalar bizi görünce dikleştiler ve kahverengi kapıyı iki yandan açtılar.

Derin bir nefes verdim ve yüzlerine bakmadan Sasuke'nin arkasından içeriye girdim.

Kırmızı kadifeyle kaplı yumuşak zeminden gözlerimi çektim ve odayı incelemeye başladım.

Kaşlarım çatıldı.

Tabii buraya pek oda denilemezdi.

Karşımızdaki duvar boydan boya camla kaplıydı ve yeni yeni yağmaya başlayan yağmurla beraber manzara iyice kararmıştı.

Cam duvarın önünde mumlarla aydınlatılmış ve çeşitli mezelerle donatılmış bir kahve bir masa vardı.

Ortamın karanlığı beni ürpertti.

Göz devirdim.

Bugün nedense bedenim beklediğim tepkileri vermiyordu.

Sasukeyle bu kadar yakınlaşmak tüm sistemimi bozmuştu ve sorumlusu da bendim.

Kendime hakim olmam gerekiyordu.

Sasuke sandalyelerden birine doğru adımladığımda nereden çıktığını göremediğim iki uşak geldi.