20. Bölüm

168 21 41
                                    

                       Gabriel'ın ağzından...

   Nathalie'nin sonunda Adrian'ı bulduğunu öğrenince rahatladım. Akşama önemli bir toplantımız vardı ve bu çocuk rastgele dışarı çıkıyordu.
         
   Bu Nathalie'nin suçuydu ona çok fazla alan tanımıştı. Nathalie bana karşı tavır aldığından beri Adrian üzerinde pek yetkim kalmamıştı. Nathalie'ye göre zaten onun üzerindeki tek etkim onun özgürlüğünü kısıtlamaktı.

   Çok saçma! Sadece onu korumaya çalışıyorum ayrıca annesini geri getirmeye  çalıştığım için onunla ilgilenemesemde bu işin sonunda daha çok sevinecek.

...

  Toplantı vakti geldiğinde hazır olan Adrian'la beraber kapıda konukları karşılamaya başladık.

  Görevliler girip çıkıyordu. Bir ara Adrian'ın onlardan biriyle konuştuğunu duydum.
                    
   "Hey, galiba siz bana tanıdık geldiniz. Daha önce tanıştık mı?"

   Dikkatim vereceği cevaba odaklanmıştı. Adrian'ın görevlileri tanıma imkânı yoktu. Görevli biraz telaşlı gibiydi ama Chloe birden ortamı bozdu.

   "Saçmalık tamamen saçmalık. Bu kutuları buraya kim koydu?"

  Az önce Adrian'ın yanında bulunan görevliye odaklanmıştım. Kaçarcasına uzaklaşıyordu. Hareketleri baştan beri şüpheliydi zaten.

  Tam birini onun peşinden göndermeyi düşünüyordum ki görevlileri yöneten kişi beni çağırdı. Ben ona önemli emirleri sıralarken arkadan Chloe'nin sesi geliyordu.

  "Adrikins yardım et! Bana tuzak kurmuşlar onları kovmalıyız."

  O bunları söylediği sırada görevli çoktan ortadan kaybolmuştu.

  Görevlinin saç renginin de Uğurböceği'ne benzemesi beni daha da şüphelendirse de durumu yanlış değerlendirmiş olabileceğimi düşündüm.

  Bu aralar Uğurböceği kafamı çok meşgul ettiğinden bazı durumlarda doğru düşünemiyordum. Belki de bu da onlardan biridir.

...            

   Günün son konuşmasını yapıyorum. Burdaki herkes markama güveniyor. Aslında kimse bilmesede buradan kazandığım paranın sadece küçük bir kısmı tasarıma ayrılıyor.

  Çoğu; deneyler, yaptığım aletler veya malzemelere gidiyor. Sağolsun bu süreçte herkes Hawkmoth'a çok yardımcı oluyor(!)
 
Önümde beni dinleyen kalabalıkta göz gezdirdim. Acaba bunca şeyi Paris'in süper kötüsü için yaptıklarını bilseler ne yaparlardı?

  Her neyse konuşmanın yarısına gelmiştim ki çok büyük bir duygu hissettim. Kesinlikle çok güçlüydü.

  Gidip gitmemek arasında kararsız kalmıştım. Eğer gidersem markam adına olumsuz tepkiler alma riskim vardı.

  Fakat ya bu akuma benim kazanmamı sağlayacaksa...

  Aceleyle salonu terk ettim. Gizli sığınağıma gitmek amacıyla odama doğru ilerlerken yoldan geçen bir görevliyi Nathalie'yi uyarması için görevlendirdim.
 
  Odaya girdim, asansörün şifresini girerken izlendiğim hissine kapılsam da acele etmem gerektiği için önem vermedim. Zaten kapıları kapattırmıştım. Kimse çıkamazdı.
 
  Sığınağıma geldim ve dönüştüm. Yeni kurbanım için avucuma  beyaz bir kelebek aldım.
 
...

  Akuma kurbana ulaşmıştı. Tam konuşmaya başlayacakken arkadan bir ses duydum. Ne olduğunu tam olarak çıkaramasamda bu sesin kendiliğinden çıkmayacağını tahmin edebiliyordum.

Her Şey Yoluna Girecek Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin