Her Şey Yoluna Girecek

34. Bölüm

                   Nathalie'nin ağzından...

  "O gitmiş!"

  Karşımda şaşkın bir şekilde eskiden Marinette'in bulunduğu odaya bakan Gabriel vardı.

  "O gitmiş, mucizeler de gitmiş Nathalie!"

  Gelirken kasayı da kontrol etmek istemesi sonucu tavuskuşu mucizesinin de kaybolduğunu öğrenmişti. Onun hırsıyla hızlı bir şekilde buraya gelmişti ve bende sorgulamadan onu takip etmiştim.

  "Kim gitmiş? Neden bahsediyorsun?"

  Marinette ile bir daha konuşmadan Gabriel bildiğimi bilmemeliydi. Tedbirli olmakta fayda vardı.

  "Uğurböceği! Uğurböceği burdaydı..."

  Bir süre daha şok halinde odaya baktıktan sonra delirmiş gibi gülmeye başladığında benim kafamda da tehlike sinyalleri yanmaya başlamıştı. Hani bu adam az önce iyi davranıyordu?

  "Ha ha ha! İnanabiliyor musun Nathalie? Gitmiş... Sözde bende onu serbest bırakmayı düşünüyordum. Sözleri beni etkilemişti. Bana 'acaba yanlış mı yapıyorum?' dedirtmişti."

  Durdu. Bana baktı ve duygusuz bir sesle konuşmasını sürdürdü. Bu ani duygu değişimleri neydi? Ve o Marinette'i bırakmayı düşündüğünü mü söyledi?

  "Yine beni alt etti. Ona güvenemeyeceğimi bilmeliydim. Mucizeleri o almış olmalı. İyi biri olmak için çabalıyordum ama artık buna devam edemem. Bana ihanet etti. Bana iyi davranıyormuş gibi yaptı."

  Duyduklarıma inanamıyordum. Gabriel'ın önceki davranışları iyi olmaya çalışmasından dolayı mıymış?

  Bunları yeni öğrenmiş olmam gerektiğini hatırlayarak cevap verdim:

  "Ne dediğini kulağın duyuyor mu Gabriel!? Ne yaptın sen?"

  Bana döndü. Artık saklamanın veya yumuşakça anlatmanın bir anlamı kalmadığını biliyordu.

  "Seni neden buraya getirdiğimi biliyor musun?"

  Öncekinden farklı bir ifadeyle bana bakmaya başladığında gerilmiştim. Duygularımı saklamak zorlaşmaya başlamıştı.

  Burada sadece ikimiz vardık...

  "Marinette'in burada olduğunu sana da söyleyecektim. Sen tabiki bunu kabul etmeyecektin ve bu sayede senin de diretmen sonucu onu burdan çıkaracaktım. Hatta belki mucizeleri de ona verecektim ama bu olmadı..."

  Aynı şekilde ona bakmaya devam ediyordum. Karşımızdaki odanın kapısı hala açıktı, Marinette ile çıkarken kapatmamıştık. Açık kapıyı görünce odanın kontrol kumandasının hala bende durduğunu hatırladım.

  "Şimdi düşünüyorum da Nathalie, eğer burdan çıkabilseydi tabi mucizeleri alıp çıkacaktı. En başından beri amacı buydu."

   Gabriel odanın açık kapısından içeri girdiğinde bende istemsiz olarak peşinden odaya girdim. Bu sırada Gabriel konuşmaya devam ediyordu:

  "Ama burdan nasıl ayrıldı? Sence Nathalie, Marinette burdan nasıl çıkmış olabilir? Burasını özel bir şekilde inşa ettim."

  Ağzımı açmamla kapatmam bir oldu. Gabriel şüpheyle yüzüme bakınca ne yapacağımı bilemedim. Bir açık mı vermiştim?

  "Neden şaşırmadığını anlamıyorum. Ben ilk cümlemde Uğurböceği'nin gittiğini söylemiştim. Konuyu Marinette'e bağlamam sana garip gelmedi mi?"

  Sert bir şekilde gözlerime bakarak imayla söylemişti bu sözleri. Hatamı çok geç fark etmiştim. Gabriel Marinette'in Uğurböceği olduğunu, en önemlisi Marinette'in daha önce burada bulunduğunu bile söylememişti.