Lise Draması

4. Bölüm

Selamm! Yeni bir bölümle geldim. Bu bölümde yeni karakterlerimiz ekleniyor. Ayrıca sadece olay değil diğer konular üzerinden de yazacağım. Yorum yaparsanız çok sevinirim. İyi okumalar.💕

Aras'la müzik dinledikten sonra aşağı inmiştik. İki kapı vardı. Biri koridora çıkıyordu, diğeri arka bahçeye. Arka kapıya çıkan kapıyı açmayı denemiştik fakat kilitliydi. Şaşırmamıştım. Bu sabah o kapıdan bizim çıktığımızı bilmeseler de çıktığımızı duymuşlardı. Tabii ki kilitleyeceklerdi. Bizde zorlamayıp bir süre orada oturmuştuk. Havadan sudan konulardan söz etmiştik. Biraz telefonlarımıza bakmıştık ama onlara ihtiyacımız vardı, bu yüzden şarjını bitirmemek için çok bakmamıştık.

İyice sıkılmıştık artık ve konuşacak şey bulamayışımızın getirdiği sessizlik yine rahatsız ediciydi. Oflamalarımız da iyice artmıştı. Dayanamayarak oturduğum yerden hızla kalktım. Ani kalkışım ufak bir baş dönmesine neden olsa da fazla sürmemişti.

"Of yeter artık. Biraz dolaşalım, yukarı çıkalım, bir şekilde çıkmayı deneyelim ya da her ne yapacaksak işte. Aynı yerde otur otur içim daraldı yemin ediyorum." Diye yakındım.

"Al benden de o kadar. Eh gidelim o zaman. Belki çıkmanın bir yolunu buluruz."

"Umarım." Diye karşılık verdim ve önden merdivenleri çıkmaya başladım. Üst kata ulaştığımızda durdum ve arkamı döndüm. O da benimle durdu.

"Bir kat daha çıkacak mıyız?" diye sordum.

"Bu kattan hayır geleceğini sanmıyorum. Eğer gelseydi şimdiye kadar çoktan gelmiş olurdu. Bu yüzden yukarı çıkalım."

"Tamam o zaman öyle yapalım." Dedim ve merdiven basamaklarını çıkmaya devam ettim. Son kata gelmiştik. Buradan yukarısı çatıydı.

"Şimdi ne yapacağız?" Bir süre durup düşündü ama çok uzun sürmeden cevap verdi.

"Çatıda bazı malzemeler var. Şansımız varsa birileri çatıyı kullanmak için burayı açar ve bizden buradan tüyeriz." Cevap vermedim. Otura otura cidden her yerim ağrımıştı, şimdi oturmak istemiyordum. Duvara yaslanıp kollarımı göğsümde birleştirdim. O sıra da tıkırtı gibi sesler gelmeye başladı. Aşağıdan geliyordu.

Anlamak için ikimizde dikkatimizi sese vermiştik. Yavaşça Aras'a yaklaştım. Sesimin aşağıya gitmemesi için oldukça az ses çıkarmalıydım. Aras duyabilsin diye neredeyse dibine girmiştim.

"Aşağıdaki kapı açıldı. Birileri var orada. Kim var bilmiyorum ama umarım bu kata çıkmazlar."

"Çıkacaklarını sanmam ama çıkacaklarını anlarsak direkt çatıya gireceğiz."

"Kapalı değil mi orası?"

"Nereden ne çıkacak belli olmuyor. Kapanması gereken yerler açık, açık olması gereken yerler kapanıyor bugün okulda. Şimdi bekleyip sese odaklanalım."

Duvarın kenarına çömelmiş, birbirimize eğilmiş şekilde pürdikkat sesleri dinliyorduk. Bir şeyler konuşuyorlardı ama seslerinin yankıları birbirine karıştığı için anlaşılmıyordu. Beklemediğimiz bir anda adım sesleri gelmeye başladı. Bu kata çıkıyorlardı! İkimizde ayağa kalkmıştık. Adım sesleri kesilmişti ama konuşmaya devam ediyorlardı. Buna rağmen korkum hâlâ geçmemişti.

"Beni takip et." Dedi Aras ve çatı kapısına çıkan merdivenden çıkmaya başladı. Geride tek başıma kalamazdım bu yüzden koşarak ona yetiştim. Çatı kapısının önüne geldiğimizde derin bir nefes aldım.

"Açık mı?" diye sordum başımla kapıyı işaret ederek.

"Hayır ama diğer kapıya bakabiliriz." dedi depo kapısını işaret ederek.