Merhabalar! Yeni bölümle geldim. Bu bölüme text koydum. Bazı gelişmelerin başlayacağı bir bölüm. Umarım seversiniz. Oy ve yorum yaparsanız çok mutlu olurum, iyi okumalar. 🪷💕
***********************************
Asansörden çıkıp anahtarla kapıyı açtım ve eve girdim. Annemle babam koltukta oturuyorlardı. Kapı kapanma sesi duyunca bakışları beni buldu.
"Duru, hoş geldin kızım neredeydin?" dedi babam.
"Bir arkadaşımla dışardaydık."
"Saat geç oldu ne yaptınız o kadar?"
"Oturduk öyle baba." Dedim ve anneme baktım. "Anne yemek hazır mı? Acıktım." Dedim konuyu değiştirerek.
"Hazır, kızım. Baban yeni geldi zaten. Seni bekleyecektik sen de geldin."
"Tamam, siz geçin o zaman ben de üstümü değiştirip geleyim." Diyerek arkamı döndüm ve odama ilerledim. Kıyafetlerimi çıkarıp yerine pijamalarımı giydim. Çıkardığım kıyafetleri alıp banyoya gittim ve kirli sepetine attım. Ellerimi yıkadıktan sonra banyodan çıktım ve annemlerin yanına gidip sandalyeye oturdum.
Hepimiz sessizce yemeğimizi yerken aklıma Aras'ın beni öpmesi gelince sırıtmaya başlamıştım. Yanağımdan öptüğü basit bir şey gibi duruyordu ama yine de sırıtmama neden oluyordu. Kendi kendime gülümseyerek yemeğimi yerken babam bunu fark etmiş olmalı ki merakla konuştu.
"Hayırdır kızım? Güzel bir şey oldu herhalde."
"Evet."
"Bize de anlatmak ister misin?"
"Derste öğretmen bir soru sormuştu, kimse çözmeyince ben çözdüm. İyi hissettim falan... Öyle yani."
"Zor bir şey çözdün sanırım bu kadar mutlu olduğuna bakarsak." Dedi çorbasından bir kaşık daha alırken.
"Evet öyle." Annemle göz göze geldiğimizde doğru söylemediğimi anlamıştı. Gülümseyerek baktığında ne düşündüğünü anlamıştım. Bunun hakkında konuşmak istemediğim için konuyu değiştirdim.
"Şimdi bunu sormazsam olmaz." Dediğimde ikisinin de bakışları bana döndü. Tekrar konuştum.
"Normalde ikinizde çok yoğunsunuz. Eve neredeyse hiç gelmiyorsunuz."
"Evet?" dedi babam devam etmemi söyler gibi."
"Bir anda niye bir süre evde kalalım dediniz? Bir problem mi oldu?" dedim sakince.
"Bir problem yok Duru ama senin bunu neden sorun ettiğini anlamadım. Açıkça niye geldiniz diye sormuş oldun. Evde tek kalmaya alıştın herhalde." Son cümlesinde bana karşı bir şüphesi olduğu belliydi.
"Bunu sorun etmedim. Sadece merak ettim. Hani son birkaç yıldır olan düzeni bozup bir anda evden devam edeceğiz dediniz ya, ondan dolayı sormuştum. Belli ki söylemek istemediğiniz bir şey var?"
"İşlerle veya başka bir şeyle fark etmez Duru. Nereden geldi bu sorgulama? Bunları bırak ve yemeğini ye." Dedi ve önüne döndü. Ses tonundan bile bir şey olduğunu anlamıştım. Belki büyük bir problem yoktu ama bir şey saklıyorlardı ve bu şey için eve gelmişlerdi. İkisinin de bildiği bir şey olmalıydı ki annemin yüzü babam kadar olmasa da endişeli duruyordu.
Canım sıkılmıştı. Daha fazla durmak istemediğim için tabağımdaki yemekleri hızlıca bitirdim ve kalktım.
"Size afiyet olsun."
"Sana da."
"Sana da kızım."
Odama geçip kapıyı kapattım. Yatağımın üstüne koyduğum telefonumu alıp ekranı açtığımda bildirim gelmiş olduğunu gördüm. Şifreyi girip mesaj sayfasına girdim. Kalp atışlarım hızlanmaya başlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lise Draması
Teen Fiction"Ayrılmak yok." Diye tekrar ettim onun gibi gülümseyerek. Bakışları dudağıma indiğinde yüzünde ciddi bir ifade oluşmuştu. Yavaşça boynuma yakın bir yere geldi elleri ve orada durdu. Hızlanan kalbim nefeslerimi de düzensizleştirmişti. Kesik nefesler...
