Kediler ve Şarkılar.

Zorluk.

-bazıları doğuştan şanssızdır..

Kulağımda kulaklık sırtımda çanta, okula doğru yürüyordum. Sıkıntıyla nefes verdim. Kendi kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Okulun ilk günüydü, ve stresli bir şekilde yürüyordum. Ya her şey kötü olursa.. iç sesimi susturup, hiçbir şey kötü olmayacak diye fısıldadım. Okulun önüne gelmiştim, içeri girdim. Hızlıca müdürün odasını bulmaya çalışıyordum. Sonunda bulmuştum, kapıyı tıklayıp içeri girdim. Ellerim titriyor soğuk soğuk terler akıtıyordum.. "sınıfını mı arıyordun? " Müdürün sorduğu soruyla kafamı salladım. "Adın ne senin?"  sorduğu soruyla,  Deren diye fısıldadım. "12-A sınıfın." Teşekkür edip, odadan çıktım. Sıra sınıfı bulmaktaydı. Dolaştığım sırada sınıfı buldum, ama içeri giremedim. Tuvalete girip bu sabah olanları düşünmeye başladım..

***

Sonunda zil çalmıştı tuvaletten çıkarken, bi kızla çarpıştım. Tam özür dileyeceğim sırada kız, "önemli değil "  diyip, gülümsedi gülümsemesine karşılık verip tuvaletten çıktım. Sınıfa girdiğim sırada gayet normal bi sınıf olduğunu düşündüm. Yada sadece kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. En arka sıraya geçip oturdum. Yan sıramda bi arkadaş grubu vardı. Birşeyler söyleyip gülüşüyorlardı. Sonra birden aralarından bi kız bana baktı. Bana bakmasıyla utanıp önüme döndüm. Birinin bana yaklaştığını hissediyordum, yada birkaç kişi. Bana bakan kız yanıma gelip oturdu. Heyy kulaklığı çıkarsana gençler bakın yeni kız gelmiş demesiyle tüm sınıf bana döndü. Kulaklığı çıkarıp kızın yüzüne baktım. Gülümsedi "merhaba, ben Vera"  dedi. Herkesin bana bakmasıyla veren gerginlikle, zar zor gülümsedim. "Bende deren"  diye fısıldadım kız fısıldamama güldü. "Heyy utanma artık bir dönem boyunca, sınıf arkadaşı olacağızz" dediği şeye gülümsedim.

Hoca derse girdi ve ders anlatmaya başladı. Dersi çok sıkıcı anlattığı için, önüme dönüp çizim yapmaya başladım. Ardından önüme bi kağıt düştü. Etrafıma baktığım sırada arkadaş grubunun benimle dalga geçtiğini anlamak zor olmadı. Kağıdı açıp içinde ki yazıya baktım. Naber ezik?  yazıyı okuduğum an, yüzümü buruşturdum. Ve o tarafa döndüm. Hepsi bana bakıp gülüşüyorlardı tıpkı eskisi gibiydi.

1 sene önce;

- naber ezik? diyen aliye baktım hiçbir şey söylemeyip camdan dışarıyı izledim.
- Bakın bu ezik dilini yutmuş beni görünce, korkudan oluyor sanırım. Dedi ve tüm sınıf güldüler gözlerim dolmaması için içimde savaş verirken kalkıp tuvalete doğru koştum. Arkamdan gelen gülüşlerini duyabiliyordum..