"N'OLUYOR YA!" yüzümde hissettiğim soğuklukla yerimden sıçramam bir olmuştu kafamda elinde bardak olan Changbin ve onun yanında utançla yüzünü saklamaya çalışan Chan hyung vardı.
"Günaydın~." dedi Changbin gülerek, yanındaki Chan hyung ise Changbin'in hareketinden dolayı utançla sırıttı .
"Yüzüme niye su döktün?" dedim yüzümü elimle silerek hala uyku sersemiydim. Chan hyung sinirle Changbin'e baktı
"Aptal ben sana uyanmasını bekleyelim dedim. "dedi Changbin'in gülen yüzü düştü ve Chan hyunga döndü
"6sene bekledim zaten yeter kalksın ."derken Chan hyung ile kavga ediyorlardı gerçekten bıkmıştım artık .
"Tamam yeter kalktım." diyip yerimden kalkmak için örtümü açtım ve yanımdaki komidine tutundum, fakat tam ayağa kalkacakken bocalayıp yatağa geri düşmem bir oldu .
Chan hyung ve Changbin aniden yerlerinden sıçramışlardı ellerimle yardıma gerek olmadığını belirtmek için elimi hayır anlamında salladım , artık onlara yük olmak istemiyordum.
Tekrar kalkmaya çalıştığımda ayakta durmuştum ama yürüyemiyordum ,ayaklarım tutmuyordu
Chan hemen koşarak sağ koluma girdi.
"Biz hep senin yanındayız . "dedi ve sıcak bir şekilde sırıttı.
"Hem de her zaman. "diyerek Changbin de sol kolumu tuttu ve tuvalete gitmeme yardım ettiler fakat şöyle bir sorun vardı ,gerçekten hep yanımda olmak istiyorlardı.
"Ya bi siktirin gidin ."dedim Changbin'i kapıdan iterken
"Oğlum ne olacak giyinmene yardım edeceğiz işte. "dedi ve Chan hyung ile tekrar bana yaklaştı .Chan hyung da onu desteklercesine
"Sende ne varsa bizde de var nedir yani? "diyince Changbin bütün hastanenin duyabileceği şekilde kahkaha attı . Chan hyung ile ona odaklanmıştık , nefes almasını bekliyorduk.
"Lan oğlum , AŞOKSFKJHAKSL . "diyip gülmeye tekrar başladı o sırada bunu fırsat bilip ikisini de tuvalet kapısından atıp kapıyı kitledim , sessizlik ne güzel şeymiş.
&
Tuvaletten çıktığımda Chan hyung ve Changbin telefonla oynuyordu . Altıma mavi bir kot üstüme de gri bir sweat geçirip çıkmıştım . Changbin beni görünce ayaklandı ve telefonunu cebine koydu.
"Ooo ,sonunda kafanı vurup öldün sandık."dedi alayla ,bende eşyalarımı koyarken ona döndüm.
"Ondan merak edip bakmaya gelmediniz yani?" dedim ve alayla sırıttım.
Chan hyung o kadar sıkılmış olmalı ki Changbin ile konuşmamızı umursamayıp çantasını alıp ayağa kalktı
"Hadi , lets go ." dedi ve kapıyı açtı , sonunda evime gidiyordum.
*30 dk sonra*
Evet tamı tamına 30 dakikadır taksi bekliyorduk
" 30 dakikadır burda bekliyoruz ağaç gibi." dedim sinirle
"Napayım taksiyi ben mi kullanıyorum?"dedi Changbin alayla
"Gerizekalı o zaman ben giyinirken çağırsaydın ." diyince sustu, haklı olduğumu biliyordu.
"İşte bir iş verdik ,onu da yapmadı ". dedi Chan hyung sinirle ve önüne geri döndü ama Changbin cevap vermek için ona döndü.
"Oyun oynuyordum ne yapsaydım aa. "dedi ama şansa tam Chan hyung ile tartışmaya girecekleri sırada taksi gelmişti.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Are My Music /MİNSUNG
Fanfiction19 yaşına gireceği gün sevgilisiyle motor kazası yapan Han Jisung 6 yıl komadaydı fakat uyandığında o yanında yoktu ... Lee Know ya da Lee Minho mu desem? çünkü sevgilisi Lee know , Han Jisung komadayken ünlü bir şarkıcı olmuştu hem de ismini deği...