Mihre

3. bölüm

İnsan acı cekince en sevdiği insan da çeksin ister ...

Flasback (1ay önce)

Mihre avluda kurduğu sofraya son olarak ta salatasını getirip hazır olan sofraya gururlu bir şekilde bakıyordu . Sofrayla saçma bakismasini kesmek adına eski salonlarinda oturan annesi Derya hanım ve babası Ahmet beye seslendi . Abisi aklına geldi yemek saatleriydi ama abisi hâlâ gelmemişti . Normalde asla geç kalmazdı ,içinden "hayırdır inşallah"diyerek sofraya doğru gelen anne ve babasıyla usulca yerine oturdu .içinde ki sıkıntıyı yok sayarak .
Babası Ahmet Efendi'nin sozleriyle düşüncelerinden sıyrıldı usulca .

-oglun Fırat efendi nerdedir Derya hanım ?

-bilmem ki bey gelir herhal birazdan .

-normalde gec kalmaz baba . Helede yemeğe bu kadar düşkün bir adamken

Genç kızının sözleriyle Ahmet efendi kızına hak vererek başını salladı . Ama önemli birşey olsaydı haberim olurdu diyerek içindeki sıkıntıyı yok sayarak yemeğe odaklandı .

Onun bu hareketiyle Derya hanım da yemeğine başladı . Mihre ise sadece içindeki sıkıntının boş bir evham olmasını diliyordu . Önündeki yemekle oynamaya başladı ,yiyesi gelmiyordu bir turlu . Nasıl olsa abimle yerim diye içinden geçirdi .

Onlar yemeğiyle uğraşırken kapının alacaklı gibi çalmasıyla Mihre yerinden fırladı . Babası Ahmet bey çatık kaslarla bakıyordu kapıya

-kim bu destursuz böyle . Bu nasıl kapı calmaktir
Mihre kızım aç su kapıyı hele

-tamam baba

Mihre babasindan aldığı komutla hala calmaya devam eden kapıya doğru adimladi ve kapıyı açtı . İçinde büyüyen sıkıntıyla beraber .

Gelen komşularının oğlu Mustafa ydı . 13 yaşında bir çocuktu . Koşmaktan nefes nefese kalmıştı adeta .

-noldu Mustafa niye kapıyı alacaklı gibi çalıyorsun böyle ha

-Mihr- mihre abla ,abla Fırat abi ..

-nolmus abime Mustafa ? Hayırdır

- abla Fırat abi Fırat nehrinin kenarında birini vurmuş

Söylenenlerden sonra ne annesinin feryadı nede babasinin  kalbini tutuşu , hiçbir şey Mihreyi durduramazdi . Mihre kapıdan nasıl çıktığını , Fırat a doğru nasıl koştuğunu bile hatırlamıyordu . Ne ayağından fırlayan pabuçları ne gür siyah saçlarından düşen tokası ,hiç biri umrunda değildi sadece kacabildigi kadar hızlı koşuyordu . Ardindan Mustafa da aynı hızla koşuyordu ama yine de Mihre ye yetisemiyordu bir turlu .

  Mihre nihayet Fırat nehrine yetişmişti . Biraz ilerde yerde kanlar içinde yatan bir adam vardı . Adamı tanımıyordu ama başında elinde silahla dikilen abisi ,onu çok iyi tanıyordu . Abisi titriyordu ,hali perisandi. Onun gelişini farketmiş gibi başını kaldırdı . Mavi gözleri Mihrenin kahve gözleriyle buluştu . Ve o anda ayakta durmaktan perisan olmuş gibi yere ,dizlerinin üstüne doğru çöktü . Mihre yol boyunca ağlamaktan perişan gözleriyle abisine bakıyordu , şuan hali çok perisandi ama abisi ondan da perisandı . Ne yapacağını bilemez bir halde abisine tam adım attı ki  abisini sözleriyle durmak zorunda kalmıştı .

- ben yapmadım bacım . Yemin ederim ben yapmadım mihre ...
Geldiğimde böyle kanlar içinde yerde yatıyordu. Ben silahı yanında gördüm yemin ederim Mihre .

-tamam abi ben bilmez miyim sen yapmadin . Sen yapmazsın ,sen karıncayı bile incitmezssin .

Tam abisine doğru bir adım atmıştı ki gelen tanıdık sesle durmak zorunda kaldı .

-Naptin lan sen ,ne yaptın sen benim kuzenime .

-ben bişey yapmadım ağam . Yemin ederim ki ben birşey yapmadım . Ben geldig-

-kes lan sesini senin yaptığını görmüşler . Şahitler var lan

Abisinin sözlerinin Cesur ağa tarafindan sert bir şekilde kesilmesiyle Mihre nin kahve gözlerinin ona dönmesi bir oldu . Ama Cesur ağa bunu fark etmemişti bile ,gözü abisiyle yerde cansız yatan kuzeninin arasinda gidip geliyordu . Normalde tam tersi olurdu Cesur ağa Mihreye ısrarla bakar Mihre de ondan başka her yerde gözlerini gezdirirdi ama şimdi tam tersiydi . Bu saatten sonra hiç birşeyin eskisi gibi olmayacağını anlamıştı genç kız .
Cesur ağa ise önündeki manzarayı sindirmeye çalışıyordu ,eğer önündeki bu adam sevdiği kızın abisi olmasa şimdiye çoktan öldürmüştü onu . Ama biliyordu ki eğer abisine birşey olursa Mihreyi hepten kaybederdi . Sakin adimlarla bir aslanın avına yaklaşır gibi gözünü avında sabitlemis ne etrafına bakıyordu nede sevdiği kadına . Şuan sadece önünde ki manzara ya odaklanmisti ,kuzeni önünde cansız yatıyordu . Basında da katili vardı .

- benim kuzenimi öldürdün Fırat seni öldürmemem için bana bir sebep soyle

-yemin ederim ağam kuzenini ben oldur-

-kes lan sesini

Fırat'ın sözleri Cesur ağa yüzünden sertçe kesilmişti . Genç kız Ağa'nın gurlemesiyle yerinden sicramisti adeta . Ama Cesur ağa farketmemisti bile normalde olsa  böyle bağırıp onu korkutan birinin sesini keserdi . Kendi elleriyle , ama şuan durum çok baskaydi .

-kuzenimin kanına karşılık bedel istiyorum Fırat. Kan bedeli ,ya kanını verirsin yada

Fırat dolu gözlerini Cesur ağaya kaldırarak sakince dinliyordu onu yada dercesine . Ardından Cesur ağa onay almış gibi sözlerine devam etti.

-yada bacını verirsin Fırat . Kan bedeli olarak bacını bana verirsin .

Flasback son...

Rîha (Urfa ) da yeni bir gün doğmuştu . Mihre gece boyunca aklına gelen anılarla bir turlu uyuyamamisti . Kanepede uyuyan Cesur ağaya baktıkça onu boğma isteği gittikçe artıyordu . Dün akşam kendisi ne kadar rahatsız olduysa tam tersi Cesur ağa da o kadar rahat uyumuştu . Buda genç kızı deli ediyordu işte . Kendi kendine düşüncelere dalmisken kanepede olan kıpırtı ile başını o tarafa doğru çevirdi . Ardından Cesur Ağa'nın kara bakislariyla karşılaştı .

-ne var niye bana öyle bakıyorsun sen .

-nasil bakıyormuşum

-boyle işte yiyecekmis gibi

Cesur ağa bu sözlerle önce şaşırmış sonrada saçma bir tebessüm ederek ona bakmaya başlamıştı  . Ya bu kadın çok safti yada safa yatıyordu . Cesur ağa uzandığı kanepeden kalkarak yavaşça banyoya doğru gidiyordu ki karısının sözleriyle ne adeta olduğu yere çivilenmiş ti.

-kuzenin Baran ağayı sen mi öldürdün Cesur ağa ?

  

            Bölüm sonu...