Bir Deli Rüzgar - bxb

mutlu sonsuz

(Final)

Bölüm şarkısı:

Çağatay Ulusoy - Mutlu Sonsuz

Keyifli okumalar.

-

Gözlerimi yanımda uyuyan Baver'de gezdirirken içimde çok karışık duygular oluşmaya devam ediyordu. Bir yanım mutluluktan ağlamak istiyordu. Diğer yanım ise Baver'in geçmişini düşündükçe kahroluyordu.

Elimi uzatıp alnına düşen saçları hafifçe parmaklarım yardımıyla yana çekerken aklımdaki düşüncelerden sıyrılmaya çalıştım. Başımı yastığa yaslayıp biraz daha yüzüne yaklaştıktan sonra daha yakından izlemeye başladım sevdiğim adamın yüzünü. Dışardan bakılınca o kadar huzurlu gözüküyordu ki hiç derdi yok sanarsınız. Öyle olmadığını ise bir tek ben biliyordum.

Daha fazla izlemek yerine uzanıp dudaklarına küçük bir öpücük kondurduktan sonra geri çekildim. Bu hareketim kıpırdanmasını sağlarken yavaşça gözlerini açınca yüzüme büyükçe bir gülümseme yerleştirip, "Günaydın koca bebek." diye mırıldandım. Bir süre gözlerini kırpıştırdıktan sonra ellerinin tersiyle gözlerini ovup tekrar bana bakmıştı. Ardından bakışlarını odada gezdirirken yattığı yerde doğrulunca bende yatakta oturur pozisyon aldım.

Bir süre gözleri odada gezindikten sonra tekrar bana bakınca, "Noldu, niye bu kadar şaşırdın?" diye mırıldandım. Kısa bir sessizliğin ardından, "Hepsini... Rüya sandım." dediğinde burukça gülümsemiştim.

Bu sabah ilk uçakla Siirt'e gelmiştik. Baver birkaç hafta önce annesinin, ninesinin ve kardeşinin mezarlarını ziyaret etmek istediğinden bahsetmişti bana. Ardından ise bu konuyu hiç açmamıştı. Ben de dayanamayıp her şeyi ayarladıktan sonra uçak biletlerini almıştım. Şimdi ise köydeki ninesinin evindeydik.

"Kahvaltı yapıp çıkarız birazdan olur mu?"

Başını onaylarcasına sallayınca, "Hadi git yüzünü yıka." dediğimde tekrar başını hızlı hızlı sallayıp odadan çıkınca bende yataktan kalkıp dağınık yatağı hızlı bir şekilde toplamıştım. Mezarlığa gideceğimiz için üstümdeki pijamadan kurtulup daha düzgün şeyler giydikten sonra mutfağa geçip kahvaltılık bir şeyler hazırlamaya koyuldum. Baver'de birkaç dakikanın ardından mutfağa girip masanın yanındaki sandalyeye oturmuştu.

Kahvaltılıkları bir bir masaya yerleştirirken Baver tedirgince elleriyle oynuyor bir yandan da bacağının tekini sallayıp duruyordu. Mezarlığa gideceğimiz için heyecanlı ve bir o kadarda tedirgin olduğunun farkındaydım. Bu duyguları yaşaması çok normaldi. İlk defa gidicekti çünkü. Bunca yıl korkup kaçtığı şeyle yüzleşecek, belki işin sonunda her şey çok daha kötüleşecekti. Yine de bunun üstesinden geleceğine emindim.

Son olarak çekmeceden iki tane çatal çıkarıp birini Baver'in önüne yerleştirdikten sonra uzanıp ellerini tutmuştum. "Kötü bir şey olmayacak Baver'im." diye mırıldanırken kendi sandalyeme geçip oturdum.

"Kötü... Bir şey... Olmayacak."

Hızlı geçen bir kahvaltının ardından Baver üstünü giyinmek için odaya geri döndüğünde bende mutfağı toplamaya koyulmuştum. Kısa bir süre sonra işim bitince Baver'i kontrol etmek için çıkmıştım mutfaktan.