Köken vampir Kim Taehyung, kendisini uyutup büyüyle saklayan Jeon Jeongguk'un ona benzeyen torunu Jeon Jungkook tarafından yıllar sonra serbest bırakılır.
for, wvestian
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Anne?"
Nefes nefese bir şekilde annemi görüp ona seslendiğimde durdu, omzu üzerinden bana döndü ve ağlayarak baktı. Kaşlarım çatılırken içimden bir şeyler gitti ve o çoktan yürümeye başladı.
Sertçe yutkundum donup kaldığım cadde ortasında, ben de ilerlemeye başladım peşinden. Yanımdan insanlar geçip gidiyordu ve annem beni gördüğünde durmamıştı. Neden ağlıyordu?
"Anne! Dursana!"
Bağırdım ama buna rağmen durmadı. Sertçe yutkundum. Çaresizlik her bir yanımdayken ağlayacak gibi hissediyordum. Neden durmuyordu, neden ağlıyordu? Babam mı bir şey yapmıştı? Dudaklarımı yalayıp devam ettim peşinden gitmeye.
Ayaklarım çok da gitmiyordu ama. Aramızdaki mesafeyi bir türlü kapatamıyordum. İçim daralıyordu ve hissediyordum ki çok kötü şeyler olacak.
Taehyung'u gördüm sonra. Arkasındaki binlerce kişinin en önünde dikilmiş yüzündeki sırıtmayla bana bakıyordu. Annem aramızda durdu, bakışları anneme kaydığında buz kestim sanki.
Kafamı istemsizce iki yana sallarken 'hayır' diye mırıldanıp duruyordum. Sertçe yutkundum, anneme yanıma gelmesi için bağırmak istedim ama yapamadım. Ayaklarım da çivilenip kalmıştı sanki olduğum yere. Ben de ağlamaya başladım, kötü şeyler olacaktı.
Annem sırtını ona dönüp üzgünce bana bakmaya başladı birkaç saniye içindeyse korktuğum oldu. Taehyung annemin dibinde bittiği gibi kafasını boynuna gömüp kanını emmeye başladı. Annem can çekişerek bilincini kaybettiğindeyse Taehyung onun ölü bedenini bıraktı ve yere yığıldı.
Taehyung ise ağzından boynuna kadar akan annemin kanıyla sırıtarak bana bakmaya devam etti.
Gözlerim o an açıldı, iğrenç kabusun içinden çığlığımla kan ter içinde doğruldum ve elim hızla inip kalkan göğsümü bulurken arka arkaya birkaç kere sertçe yutkundum. Gözlerim çoktan dolmuşken rüyamda hissettiğim duyguları hala hissediyordum.
Korku, dehşet, çaresizlik... En çok da korku. Bedenim göz bebeklerime kadar titriyordu resmen. Nefes nefese sakinleşmeye çalışırken omzumda hissettiğim dokunuşla daha da irkildim ve şokla sol tarafıma bakarken yataktan kaymış olmalıyım ki düşmeyim diye bir el dirseğime tutundu.
"Geçti, sakin ol, rüyaydı."
Taehyung. Kabuslarımın başrolü yatağımda, yanımdayken sakin bir sesle bana bunun bir rüya olduğunu söylüyordu. O an sinirlerim daha da bozulurken ağlamaya başladım ve kolumu ondan sinirle kurtarıp bacaklarımı kendime çektiğimde kollarımı etrafıma sarıp kafamı dizlerime gömdüm.
Çok korkmuştum. Yemin ederim çok korkmuş, gerçek sanmıştım. Çok gerçekçiydi. Annemin ölmesi... Annemi bir vampirin, Taehyung'un öldürmesi...
