17. Bölüm: Bulut
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınız.
İyi okumalar...
Sınır;
Yok
🇹🇷🇹🇷
CEREN SOYDER
Ateş'in elindeki mektubu okuyunca arkaya doğru sendeledim.
Ne demekti bu?
Nasıl yani?
Benim köpeklerim şehit olmaz, ne demekti?
Şehit olan biri aslında hainmiymis.
Ne oluyordu.
Bu kutunun içinde başka neler vardı.
Geriye doğru sendelediğimi gören tüm tim aynı anda beni tutmak için hareket etmişlerdi.
Buna normalde sevinirdim fakat...
Nasıl yani?
Ben kaç şehit vermiştim?
Hangisiydi?
Hızla hepsini iterek dışarı çıktım koşar adım.
Karargahın bankina oturarak dirseklerimi dizime yasladım.
Benim köpeklerim şehit olmaz.
Benim köpeklerim şehit olmaz.
Aklıma gelen onlarca isim vardı...
Annem? Babam? Soyder timi?
Bana bunu gonderdiyse benimle ilgili bir şeydi ve şehit olan herkese üzülmüştüm tabii ki fakat bunlarla özel bir bağım vardı.
Annem ve babam?
Olamazdı.
Onlar beni öz babamdan kurtarmislardı.
Olamazdı değil mi?
Hızla banktan kalkarak karargaha ilerledim.
Dinlenme salonuna notu almak için girerken binbaşının burada olduğunu görmem ile hızla hazır ola geçtim.
Çok sinirli gözüküyordu.
Bana baktı ve hızla yanıma gelerek. "Aramızda bir hain varmış. Bu hain şehit düşmüş yani biz öyle sanmisiz. Nottan anladığım kadarıyla senin ile özel bağın olan biri olmalı."
"Komutanım 3 seçeneğimiz var. Annem babam veya Soyder Timi. Fakat Soyder timinin olma ihtimali yok. Ben yanlarindaydim onlar şehit düşerken buraya kadar onları getiren de bendim mezara koyan kişide bendim yani onların olma ihtimali yok. Fakat annem ve babam çok iyi askerlerdi. Biri yüzbaşı biri binbaşıydı. Niye hainlik yapsınlar ki."
"Mezarlarını açtırmak için soruşturma başlatıcagim. Hem Soyder timinin tüm kişilerine hem anne babana."
"Peki komutanım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Feriştah
Short Story-Kitap da gerçek dışı olaylar olabilir. Askerlik ile araştırdığım bilgiler ile kitabı yazıyorum. ✨ "Sen gerçekten bir feriştah'sin" "Ne" "Feriştah... Bir şeyin en iyisi , en mükemmeli demek. Sen bir şeyin değil her şeyin en iyisisin Ahsen..." ✨ -Kit...
