Iyi okumalar dilerim..
🇹🇷🇹🇷
Yazarın anlatımı ile..
Ceren ve Ateşin şehit olması
O Ceren Tütüncü, kocası Ateş Duman Tütüncü ile birlikte son görevlerindeler.
Son kez beraberler.
Son kez Eleleler.
Ve son kez yanyana nefes alıyorlar.
Niye mi?
Sadece ikisi var diğer askerleri az önce gönderdileri yakaladığımız teröristi götürmeleri için fakat onlar gittikten 2 dakika sonra pusuya düştük.
Pusudan önce girdikleri çatışmasının sebebi ile de cepheleri kalmamıştı.
Yolun sonuydu.
Fakat mutluydular.
Niye mutlu olmasınlardıki.
Beraberler.
Onlar beraber oldukları sürece her zaman mutlular.
Onlar asker.
Onlar şehit olduk diye üzülmezler. Hepsinin hayali şehit olmaktır.
Ceren baktı yan gözler ile Ateşe gözlerinde hüzün var mı diye.
Vardı.
Niye vardı?
Ateş üzülüyor muydu?
"Ne oldu Binbaşım şehit olucaksınız diye ağlayacak mısınız?"
Güldü Ateş.
"Yok be yüzbaşım. Sadece arkamızda bıraktığımız timimize üzülüyorum."
Güldü Ceren.
"Mektup yazmışız iyi ki. Alisirlar. Her zaman alıştılar ve alıştık."
Ateş cephaneliği bittiğini belli ederek saklandıkları kayanın arkasına oturdu ve Ceren'e baktı.
Çok seviyordu.
Çok gururluydu.
Karısı ile birlikte şehadete yürüdüğü için içinde onur ve gurur vardı.
Anlatamazdi bunu.
Ateş Duman Tütüncü Ceren ile nefes alıyordu ve Ceren ile son nefesini veriyordu.
Cerende oturdu kayanın arkasına.
Son yolculuk.
Son bakışma.
Gülümsedi Ceren.
Karşılık verdi Ateş.
Ateş kollarını iki yana açınca Ceren girdi kollarının arasına.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Feriştah
Historia Corta-Kitap da gerçek dışı olaylar olabilir. Askerlik ile araştırdığım bilgiler ile kitabı yazıyorum. ✨ "Sen gerçekten bir feriştah'sin" "Ne" "Feriştah... Bir şeyin en iyisi , en mükemmeli demek. Sen bir şeyin değil her şeyin en iyisisin Ahsen..." ✨ -Kit...
