Feriştah

12. Bölüm: Yıkım

12. Bölüm: Yıkım

Medya: Ateş Duman TÜTÜNCÜ

Bölüme başlamadan önce yıldıza basmayı unutmayın... Ve yorum atarak bana destek olabilirsiniz.

İyi okumalar...

🇹🇷🇹🇷

5 gün geçmişti.

O lanet yerden çıkalı 5 gün olmuştu.

Üzerime giydiğim üniformaya baktım.

Gururum. Benim gurur kaynağım bu üniforma idi.

Albay beni yanına çağırmıştı.

Korkuyordum. Üniformami alicaklari ihtimali yüzüne deli gibi korkuyordum.

Yatakhane odamdan çıkarak Albayın odasına ilerledim.

Tim büyük ihtimalle dinlenme salonundaydi.

Albayın odasının kapısı çaldım ve içeriden gelen gel emri ile içeriye girdim.

"Beni emretmişsiniz komutanım."

"Gel. Otur bakalım Ahsen."

Gergin bir şekilde önünde bulunan siyah deri koltuklara oturdum.

Elinde tuttuğu zarfı bana uzattı ve "Bilgiler burada yazıyor. Hayatında başarılar dilerim."

Hayatımdan başarı mi diliyordu? Nasıl yani almışlar mıydı üniformamı?

Titreyen ellerim ile zarfı tuttum ve asker selamı vererek odadan çıktım.

Hızla elimdeki zarfı açtım.

Üsteğmen Ceren Soyder'in babasının terörist olması suçu ile bunun araştırılması ve Ceren Soyder'in 2 ay meslekten uzaklaştırılma kararı alınmıştır.

2 ay mı?

Olduğum yere çökmemek amacı ile sırtımı duvara yasladım.

Ben ne yapicaktim 2 ay boyunca.

Hızla yürüdüğüm koridorda birine çarpmam ile geriye doğru sendeledim.

Başımı kaldırdığımda çarptığım kişinin Ateş olduğunu gördüm. Yanına tim vardı.

Benim dolu dolu olan gözlerime baktı ve kasları çatıldi.

Onunla hiç konumamistim.

Hastaneden dün çıkmıştım zaten.

Yanımdan bir dakika ayrılmamıştı ama ona bağlanamazdım.

Bana bağlanmamalıydı.

"Ne oldu Ahsen?"

Elimdeki zarfı ona uzattım.

Zarfı açarak içindeki yazıları okudu ve gözlerini yumdu.