Co Wy byście wybrali?
Czysty biznes? Czy miłość?
To będzie trudne dla panny Chung.
Przez większość życia jest zdana wyłącznie na siebie. Okazuje się, że nawet najbliższa rodzina wpędza ją w kłopoty.
Czy sobie poradzi?
Czy znajdzie oparcie w swoim...
Dwa dni przed rozprawą zebrałam wszystkich pracowników i przekazałam im najważniejsze informacje. Widziałam w ich oczach ulgę, że przejęłam firmę. Oni też wcześniej, nie czuli stabilizacji...
Dzień przed, w końcu, zrobiłam testy. Akurat byłam sama w domu i wiem, że Yoongi na to nie najdzie. To najdłużesze 3 minuty mojego życia. Wróciłam do łazienki ze szklanką wody i gdy każdy z nich pokazywał dwie kreseczki to szklanka wyleciała mi z ręki.
Trzęsącymi się dłońmi pozbierałam szkło, kalecząc się co chwilę. Jestem w ciąży... Będziemy mieć dziecko... Jak On zareaguje? Będzie tego chciał?
Schowałam testy głęboko w koszu na śmieci i od razu poszłam go wynieść do kontenera. Zdążyłam wejść do mieszkania i drzwi ponowie się otworzyły.
- [Y/N], wróciłem... - zdążyłam wyrzucić śmieci. Serce waliło mi jak szalone, ale wciąż próbowałam opatrzyć skaleczenia na palcach. - Co się stało? - zauważył
- Nic, po prostu się skaleczyłam. - uśmiechnęłam się nerwowo.
- Pomogę Ci. - usiadł obok mnie i zaczął oczyszczać rany z krwi - Jak mogłaś się tak pokaleczyć, niezdara... - mówił pod nosem.
- Jak spotkanie? - zmieniłam temat
- Dobrze, tata mnie pochwalił. - spojrzał na mnie - Zaprosili nas na obiad w niedziele. Pójdziemy? - spytał niepewnie
- Pewnie.
- Zabierzemy Twoją mame? Myśle, że teraz potrzebne jej będzie wsparcie... - przykleił plastry i pocałował każdy z nich.
- Dziekuje.
Spędziliśmy relaksujący wieczór.
Stresowałam się rozprawą, ubrałam się elegancko, tak samo jak Yoongi.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Poradzisz sobie... - ścisnął moje dłonie. Siedzieliśmy przed salą rozpraw.
- Pewnie, że tak. - zaśmiałam się nerwowo.
- Zapraszam na sale. - weszliśmy wraz z adwokatem. Zajełam miejsce na przodzie, z nerwów drapalam się po dłoniach.
- Zrobisz sobie krzywdę. - mąż złapał mnie za dłoń i złączył nasze palce razem.
Pierwszy przesłuchiwany był mój Ojciec. Patrzał na mnie z pogardą i oczywiście się do niczego nie przyznawał.
- Jak Pan wytłumaczy to nagranie? - puścili nagranie z dyktafonu, gdzie ojciec się przyznał do przecięcia moich hamulców.
- To nagranie jest sfałszowane! - uderzył pięścią w stół.
- Proszę się uspokoić! - sędzia stuknął młotkiem. - Jak Pan wyjaśni ten film? - teraz zostało puszczone nagranie z labolatorium.
- To nie ja! - zaprzeczał wszystkiemu
- Masz na tej ręce taki sam zegarek! - krzyknęłam, sędzia faktycznie zwrócił na to uwagę.
