Καθόμουν στην άμμο και χάζευα την φωτογραφία του μαζί με το τελευταίο γράμμα που είχα από αυτόν . Είχε περάσει μια εβδομάδα από τότε που μου έγραψε για τελευταία φορά και το μυαλό μου έπαιρνε αντίστροφες στροφές , αλλιώτικες ,παράλογες , μα όσες προσπάθειες και αν έκανα για να τις σταματήσω εκείνες συνέχιζαν να στέλνουν την ψυχή μου στην κόλαση .
Βλέποντας τα κύματα να σκάνε στην ακτή σκεφτόμουν το πόσο πολύ έμοιαζαν με τον Jason. Ήρθε στην ζωή μου σαν ανεμοστρόβιλος και έφυγε ,μπέρδεψε οτιδήποτε είχα τακτοποιημένο και εξαφανίστηκε, το ξέρω όμως πως θα επιστρέψει . Και όχι δεν είναι καμία απελπιστική φαντασίωση κάποιας τρελής που κρατιέται από το οτιδήποτε για να μην χάσει τα λογικά της , είναι η αλήθεια μου , αυτό στο οποίο πιστεύω.
Μέσα σε αυτήν την θύελλα της σκέψης θυμήθηκα την μέρα που τον γνώρισα . Ήταν η ακριβώς μια μέρα μετά τον κλείσιμο των σχολείων, μόλις είχα τελειώσει μιά για πάντα και περίμενα πότε θα έρθουν τα αποτελέσματα από το πανεπιστήμιο στο οποίο είχα στείλει την αίτηση μου . Ήθελα να ασχολειθώ με την διοίκηση επιχειρήσεων. Αν και μεγάλη μου αγάπη ήταν η ιστορία προτίμησα να ακολουθήσω κάτι πιο ρεαλιστικό .
~flashback~
Μόλις οι πρώτες ακτίνες φωτός ήρθαν σε επαφή με το πρόσωπο μου ένιωσα μια αναζωογονητική φλόγα να το καίει , τα μάτια μου άνοιξαν σιγά σιγά και ένα μεγάλο χαμόγελο άρχισε να χαράζεται στο πρόσωπο μου . Ξεφορτώθηκα τα σεντόνια από πάνω μου και έτρεξα στο μπάνιο , πλύθηκα και φόρεσα το τζιν σορτσάκι μου μαζί με μια αμάνικη μπλούζα , αποφάσισα να δω το είδωλο μου στον ολόσωμο καθρέπτη επιτέλους .
Είχα καιρό να κοιτάξω με προσοχη τον εαυτό μου στον καθρέφτη και καθως με παρατηρουσα είδα πως τα μαλλιά μου είχαν μικρύνει τόσο πολύ που είχαν φτάσει εως την μέση μου , όμως διατηρούσαν ακόμα το φυσικό τους σπαστό με της μπούκλες στο τέλος ενώ το χρώμα ήταν ένας συνδυασμός καστανού με λίγο κόκκινο και ξανθές ανταύγειες . Το πρόσωπο μου παρέμενε ίδιο με τα μεγάλα στρογγυλά μελί μάτια μου και τα χείλι μου επειδή είχα πολύ άσπρη επιδερμίδα φαίνονταν πιο ροζ .
Τέλος κοίταξα το σώμα μου είχα χάσει κιλά , λογικό αφού τις τελευταίες μέρες από το άγχος για το σχολείο μπουκιά δεν κατέβαινε και καθώς ως συνήθως ονειροπολούσα για το πόσα πράγματα θα κάνω μέσα στις καλοκαιρινές διακοπές ο ήχος το κινητού μου με γύρισε στην πραγματικότητα . Πείρα το κινητό μου πάνω από το γραφείο και είδα πως είχα 3 μηνύματα -μα καλά ποτέ μαζεύτηκαν όλα αυτά? - παρατήρησα πως τα 2 ήταν από τις κολλητές μου την Kate και την Debbie που μου έλεγαν: να πάω γρήγορα στο καφέ στο κέντρο , ενώ το τρίτο ήταν από τον Liam.....
YOU ARE READING
Mistakes
FanfictionΤελικά είναι όλα θέμα τύχης?. Μήπως κάτι άλλο κρύβεται από πίσω . Όλα μια καλό μελετημένη παρτίδα σκάκι και εμείς τα πιόνια .Μια ''τυχαία'' συνάντηση που θα αλλάξει τα πάντα . Άνθρωποι μπαίνουν και βγαίνουν στην ζωή μας χωρίς καν αν ξέρουμε το πως κ...