J-σε ρώτησα κάτι Emily με φοβάσαι ?
E-οχι είπα ψηθιριστα
-τι είπες δεν σε γαμω άκουσα?
-δεν σε φοβάμαι
-δεν ξέρω , ίσα ίσα μέσα μου ένιωθα ασφαλής σκέφτηκα
-καλός
-γιατί είδες τα μηνύματα μου ? ξαφνικά ήρθε και έβαλε τα χέρια του στα πλάγια του κεφαλιού μου
-από όσα γαμώ έλεγε το πούστικο το μήνυμα εσένα αυτό σε πείραξα ?
- δεν με νοιάζει τι έλεγε το μήνυμα εγώ εδώ δεν βλέπω κανέναν επικίνδυνου
-ω μωρό μου αν συνεχίσεις να δαγκώνεις τα χείλι σου έτσι θα δεις στα σίγουρα . και τότε συνειδητόποιησα πως πράγματι το έκανα αυτό .
δεν μπορώ να καταλάβω τον εαυτό μου αντί να αρχίσω να ουρλιάζω εγώ σκεφτόμουν τα χείλι του πάνω στα δικά μου σαν να διάβασε την σκέψη μου με κοίταξε στα χείλι και έγειρε προς τα δικά μου και τότε το χαρακτηριστικό κουδουνάκι ήχησε και οι πόρτες άνοιξαν . Ο Jason έβγαλε ένα γρύλισμα αγανάκτησης , σήκωσε την τσάντα μου και βγήκε από το ανσασέρ , γύρισε προς τα εμένα και μου είπε
-σαν το σπίτι σου
-αλήθεια τώρα αυτό είναι το σπίτι σου ? αυτόοο είναι καθαρό
- καλά θα με τρελάνεις από ΌΛΟ το σπίτι εσύ σκέφτηκες ότι δεν είμαι βρομιάρης
- δεν είπα πως νόμιζα ότι είσαι βρομιάρης το άρωμα σου είναι τέλειο σε περίμενα τσαπατσούλη .
πλάκα κάνεις , πλακα κανεις !!! δεν παίζει να το είπα δυνατά .... από το βλέμμα του κατάλαβα πως το είπα δυνατά . ΟΧΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ
-ααα ώστε σου αρέσει το άρωμα μου . είπε και άρχισε να έρχεται προς τα έμενα κάνοντας μεγάλα βήματα και εγώ άρχισα να πισώπαταω , όχι ρε που έμπλεξα
- κοίτα δεν το είπα έτσι . και η πλάτη μου συγκρούστηκε με τον τοίχο . δεν το ζω εγώ αυτό
-αα ναι και πως το είπες? και ήρθε και έβαλε τα χέρια του όπως πριν στο ανσασερ , τι του λες τώρα ?
-εννοούσα ότι έχεις πολύ ωραίο άρωμα τι μάρκα είναι παρεμπιπτόντως, σου πάει πολύ , ωχ και εσύ παιδάκι μου τι ...
και τότε με φίλησε ... δεν το ζω εγώ αυτό αχ θεέ μου φιλάει τέλεια και είναι και κουκλί ξαφνικά ξεπάγωσα και απομακρύνθηκα μα καλά είμαι τελείως τρελή ?
-για..γιατί το έκανες αυτό?
- καταρχάς γιατί το ήθελα από το σκηνικό στο σπίτι σου και και καταδεύτερον είσαι φριχτή ψεύτρα .
-μα εγώ δεν εί...είπα ψέματα
-να το πάλι το κανείς μήπως πρέπει αν επαναλάβω το προηγούμενο και γιατί τόση ώρα σου μιλάω? ,
και με ξαναφίλησε αλλά αυτή την φορά δεν τραβήχτηκα και το φιλί του ήταν πιο άγριο και λυσασμένο τον ένιωσα να χαμογελάει μέσα στο φιλί και το χέρι του πήγε και έκανε τα μαλλιά μου μια μάζα ,είχα μαγευτεί τόσο πολύ που δεν σκεπτόμουν τίποτα και κανέναν το άλλο του χέρι πήγε στον αυχένα και μετά ακολούθησε την διαδρομή μέχρι την μέση μου, όπου με ακουμπούσε ένιωθα μικρά ηλεκτροσόκ , η ανάγκη μας όμως για οξυγόνο έγινε απαραίτητη και έτσι σταματήσαμε αυτό το άγριο φιλί πριν να είναι αργά .
-αν είναι να σταματάς να μιλάς να το κάνω πιο συχνά είπε μέσα από το πλαγιαστό του χαμόγελο .
-εεεμ θα πάμε την βόλτα που λέγαμε ?
- πάω να πάρω τα κλειδιά και φύγαμε
παρατήρησα το σπίτι εγώ βρισκόμουν ακόμα στο χολ και οι τοίχοι ήταν μαύρη προχώρησα προς το σαλόνι και το πρώτο πράγμα που σου έκανε εντύπωση ήταν ο τεράστιος μαύρος καναπές και η τεράστια τηλεόραση , πάνω στο μεγάλο άσπρο τραπέζι βρισκόντουσαν φωτογραφίες δικές του και λογικά των φίλων
-πάμε ?
-αααα τρόμαξα ναι ναι
κατεβήκαμε μέχρι το παρκινγκ αμίλητοι
ανέβηκε στην μηχανή και μου έτεινε το χέρι για να με βοηθήσει αλλά για κάποιο λόγο είχα την εντύπωση πως ήθελε να τον εμπιστευτώ δίστασα δεν ήξερα τι να κάνω το χαμόγελο άρχισε να ξεθωριάζει , πανικοβληθηκα , δεν ήξερα τι να κάνω . να τον εμπιστευτώ ? ωχ θεέ μου έμπλεξα πάλι
.
Υ.Γ ακολουθεί εξομολόγηση .....
BẠN ĐANG ĐỌC
Mistakes
FanfictionΤελικά είναι όλα θέμα τύχης?. Μήπως κάτι άλλο κρύβεται από πίσω . Όλα μια καλό μελετημένη παρτίδα σκάκι και εμείς τα πιόνια .Μια ''τυχαία'' συνάντηση που θα αλλάξει τα πάντα . Άνθρωποι μπαίνουν και βγαίνουν στην ζωή μας χωρίς καν αν ξέρουμε το πως κ...