Μπορεί να έκανα και λάθος.

704 55 2
                                    

Δεν πιστεύω στα αυτιά μου πριν από λίγο ήταν μια χαρά και ευγενικός και ξαφνικά μεταμορφώθηκε . Δεν ξέρω τι να πω .
    
Προχώρησα προς το ταμείο αφού πλήρωσα και πείρα την σακούλα με τα βιβλία μου βγήκα προς τα έξω κατευθυνόμενη προς το αμάξι μου τότε ένα χέρι με τράβηξε τόσο σφιχτά που σχεδόν κόλλησα επάνω σε ένα μυώδης σώμα, έβαλα τα χέρια μου για να κρατήσω μια απόσταση , τότε σήκωσα τα μάτια μου και είδα πως ήταν αυτός ο Jason έκλεψα ακόμα ένα δευτερόλεπτο για παρατηρήσω τα μάτια του .
  
Τόσο ...αχ είναι απίστευτο λες και σε μάγευαν , λες και σε καλούσαν να μάθεις τι είναι αυτό που κρύβουν ξαφνικά σαν να με χτύπησε κεραυνός κατάλαβα τι γίνεται γύρω μου , κατευθείαν απομακρύνθηκα αλλά έπιασε τα χέρια μου και το μόνο που κατάφερα ήταν να κερδίσω λίγα κενά απόσταση από αυτόν .

εε κοίτα δεν ήθελα να σου μιλήσω έτσι μέσα αλλά γαμώτο μου ήρθε ξαφνικό και ειδικά ότι θα έτρεχα με κορίτσι.

-άστο καλύτερα , εντάξει ?

-όχι δεν είναι , αλλά τέλος πάντων τα λέμε το βράδυ . και έφυγε

Μα καλά χαζό είναι το παιδί , μα τι λέω τι με ενδιαφέρει εμένα τι κάνει αυτός.

Τον βλέπω να ανεβαίνει σε μια πολύ ωραία μηχανή αν δεν κάνω λάθος είναι καινούριο μοντέλο ω ρε γαμώτο πότε πρόλαβε να το πάρει τότε με παρατηρεί που βλέπω την μηχανή

-μήπως θες καμία βόλτα , μου είπε κλείνοντας μου το μάτι μα καλά πόσο κόπανος παίζει να είναι.

-όχι ευχαριστώ . να μου λείπει , μουρμούρισα και πάτησα το κλειδί για να ξεκλειδώσω το αυτοκίνητο τότε άλλος έμεινε με ανοιχτό όσο και να πω ότι δεν έδωσα σημασία τόσο πιο πολύ πωρώθηκα με την έκφραση του . αχ...

-Μήπως θες εσύ καμία βόλτα ? είπα και ένα σατανικό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλι μου και σήκωσα και το ένα μου φρύδι .

-θα το ήθελα πολύ αλλά έχω κάποιες δουλείες πάντως θα τα που με το βράδυ .

Και έτσι έφυγε . Μόλις έφυγε μπήκα στο αυτοκίνητο μου έβαλα μπρος και ξεκίνησα για το σπίτι στο δρόμο με πήρε τηλέφωνο η Debbie να με ρωτήσει για το βράδυ και έτσι είπα μετά τον αγώνα να βγούμε .

Όλη η διαδρομή ίδια , πόσο συχαίνομαι την ρουτίνα λες και κάποιος έχει βάλει κόλλα στα πόδια μας και δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα και ξαφνικά καθώς σκεφτόμουν ήρθε στο μυαλό μου ο Jason δεν ήξερα πως να τον σχολιάσω γι'αυτό και προσπάθησα να καλύψω την εικόνα του με άλλα θέματα αλλά ήταν αδύνατο .

MistakesOnde histórias criam vida. Descubra agora