Mistakes

Πρώτα Χριστούγεννα .1

~flashback~

Ο Jason είναι ξαπλωμένος στον καναπέ με το κεφάλι του να ακουμπάει στους μηρούς μου . Τα μάτια του είναι ερμητικά κλειστά και η αναπνοή του είναι ρυθμική αλλά δεν κοιμάται ,στο ράδιο παίζει μια ήρεμη ,χαλαρή μουσική που με ταξιδεύει σε έναν κόσμο μόνο με εμένα και αυτόν . Νομίζω είναι από της καλύτερες μου στιγμές ,εδώ ήσυχη , με εκείνων εδώ διπλά μου .

Τα νύχια μου ξύνουν το κρανίο του και εκείνος έχει αφεθεί ,νομίζω πως είναι από τις ελάχιστες φορές που είναι τόσο ήρεμος . Δεν ξέρω αν πρέπει να τον ρωτήσω για την Annabel που συνεχίζει να τον κυνηγάει και μου σπάει τα νεύρα .

Το σπίτι είναι γεμάτο φωτάκια (ναι έπεισα τον Mccann να στολίσουμε, να στολίσω για την ακρίβεια το σπίτι ) και είναι τα μόνο που φωτίζουν το σκοτάδι που επικρατεί , είναι όλα τόσο μαγικά που με κάνουν να ξεχάσω όλα . Αν και οι γονείς μου ,μου πρότειναν να δειπνίσουμε είπαμε με τον Jason να μείνουμε λίγο μόνοι μας , μιας και είναι τα πρώτα Χριστούγεννα που θα περάσουμε μαζί ,μετά όμως θα βγούμε με του υπόλοιπους .

Είμαστε μαζί περίπου 5 μήνες και όλα μπορώ πως πάνε καλά , είμαι αρκετά ενθουσιασμένη , αν και τρομαγμένη .

-τι ώρα είναι ? με ξυπνάει από τις σκέψεις μου η βραχνή φωνή του Jason στρέφω το βλέμμα μου επάνω του ,τα μάτια του εξακολουθούν να είναι κλειστά αλλά η όλη έκφραση του προσώπου του προδίδει μια μακαριότητα που με κάνει να ζηλεύω ότι και αν είναι αυτό που την προκαλεί , όχι με την κακή έννοια της λέξης αλλά με το ότι θέλω και εγώ να έχω και εγώ μια τέτοια έκφραση .

Γυρίζω πάλι το κεφάλι μου στο στερεοφωνικό που υπάρχουν με φωτεινά κόκκινα γράμματα η ώρα

-είναι 9.30 .

-και τι ώρα θα βγούμε ?

-μια

-μάλιστα άρα έχουμε χρόνο

Τον κοιτάζω ξανά και τα μάτια του έχουν καρφωθεί μέσα στα δικά μου . Το σώμα του σηκώνεται και τα χείλη του συγκρούονται με τα δικά μου σκύβω και εγώ ενώ το φιλί γίνεται ακόμα πιο βαθύ το χέρι του πηγαίνει στο αυχένα μου και με τραβάει και άλλο έτσι όπως είμαστε σηκώνω το σώμα μου και τον καβαλάω και συνεχίζουμε να φιλιόμαστε . Το χέρι του τραβάει το λαστιχάκι που συγκροτεί τον κότσο μου ,αμέσως μετά πάνε στους μηρούς και κάνουν βόλτα πάνω μου .

Ο αέρας πλέον ήταν απαραίτητος και έτσι σπάσαμε το φιλί . Με κοιτούσε μέσα στα μάτια και μόνο με αυτό έκανε την φαντασία μου να παίρνει φωτιά ,σαν εκείνες που καίνε τις αμαρτωλές ψυχές στην κόλαση .