Sinirli bir şekilde bana bakıyordu. Kendimi açıklamak için dudaklarımı araladın. Ama Bartu birden bağırarak;
" Gözde telefonum neden senin elindeydi? "
" Gözde telefonum neden senin elindeydi? "
" Hayır ben..." Derken sözümü kesti. Tekrar sesini yükselterek kaşları çatık bir şekilde;
" Gözde! Telefonumu... Neden... Karıştırıyordun? " Dedi tane tene, gözlerim doldu birden, ellerim titremeye başladı. Böyle bir şey yapmasam da utanmaya başladım. Konuşmaya başladım. Sesim titriyordu;
" Ama ben yapm... "Cevap vermeme izin vermiyordu. Annem, babam ve Ayaz geldi. Ayaz sordu;
" Ne oldu Bartu? " Dedi, Bartu ona döndü ve
" Telefonum ablanın elindeydi. Öyle değil mi Gözde? " Diyerek hemen bana döndü.
" Evet, ama ben... " Sözüm bitmeden tekrar başladı;
" Bir de evet diyor ya !" Deyip montunu alıp bana nefret dolu bakışlar atıp çıktı evden. Herkes ben suçluymuşum gibi bakıyordu, çok şaşırmıştım. Annem konuştu;
" Kızım sen niye böyle bir şey yaptın ki ?" Dedi, bunu annem dedi. Şaka gibi şuan, Şaşkınlıktan konuşamıyordum bile. Gözümde o ilk yaş süzüldü birden. Sonra baba konuşmaya başladı;
" Bu yaptığın çok ayıp ." Dedi, sadece bakıyordum dedikleri karşısında, sadece yapabildiğim buydu nedense. Sonra yavaş yavaş odama ilerledim. İçeri girdim, yavaşça kapıyı kapattım. Sessizce kilitledim.
Böyle bir şeyi yaptığımı nasıl düşünürler, Hadi Bartu neyse de onlar benim annem ve babamdı
Böyle bir şeyi yaptığımı nasıl düşünürler, Hadi Bartu neyse de onlar benim annem ve babamdı. Anlayamıyorum. Kapının önünde yere çöktüm. Sessizce ağlamaya başladım ama sessizce. Çok ağırıma gitmişti. Salak gibi konuşamadım. Sanki o an dilimi yutmuştum. Çok garip hissediyordum. Sonra toparlanmaya karar verdim. Gözyaşlarımı sildim. Kendime geldim. Bu şehirde oturan Ecem'e mesaj attım. Ecem benim 3 senelik, kardeşim gibi olan bir arkadaşımdı. Oda bu şehre 1 sene önce taşınmıştı.
Ecem ÖZTÜRK, Gözde ile aynı yaştalar
Gözde: Müsait misin?
Ecem: Evet gülüm ne oldu?
Gözde. Yüz yüze konuşsak olur mu?
Gözde: Hiç iyi değilim.
Ecem: Olur aşkım sen bekle ben seni almaya geliyorum.
Gözde. Tamam, ama evin yakınında olma. Gülşah apartmanının önünde bekle beni olur mu?
Ecem: Tamam kuzum mesaj atınca çıkarsın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Daima Benimsin
Roman pour Adolescents" Uyanma vaktin geldi Bartu Vural ! " Dedim sesimi hafif yükselterek . " Sen halen dersini almadın mı ya ? Dünkü korkman yetmedi galiba . " Dedi gözlerini ovalayarak . " Bir ders aldığım doğru . Aslına bakarsan mutluyum bile . Bu yaptıklarından sonr...